De wereld houdt de adem in vanwege de dreiging van een allesverwoestende oorlog, maar de christen weet dat niet Poetin, Biden of Xi Jinping de macht in handen heeft. Jezus Christus regeert, zittend aan Gods rechterhand. „Dit woord duidt op rust, gezag en stabiliteit.”
Het laatste Bijbelboek houdt ds. D.J. Budding al tientallen jaren bezig. In al zijn gemeenten hield hij Bijbellezingen over Openbaring. De vrucht van de studie daarvoor verwerkte hij in de dagboeken ”Zie, Hij komt met de wolken” en ”Alle oog zal Hem zien”.
De hervormde emeritus predikant benadrukt dat voorzichtigheid en bescheidenheid past bij het spreken over dat wat God voor Zijn Kerk heeft bereid en de weg ernaartoe. „Het is nog niet geopenbaard wat wij zijn zullen”, zegt de apostel Johannes. Gelijk de hemelen hoger zijn dan de aarde, zijn Gods gedachten hoger dan de onze.
Dat blijkt wel als je kennis neemt van de meningen van Bijbelgetrouwe theologen over het boek Openbaring. Ook zij komen tot een heel verschillende uitleg. Ik pretendeer dus absoluut niet het laatste woord over dit onderwerp te spreken. Pas als we door Gods genade tot de volmaaktheid zijn gekomen, zullen we kennen gelijk wij gekend zijn. Tot die tijd leven we niet door aanschouwen, maar door geloof, in het vertrouwen dat Christus alle dingen regeert.”
Wat moet worden verstaan onder Zijn zitten aan Gods rechterhand?
„Het is een symbolisch spreken. God heeft geen handen. In de beelden die Hij gebruikt, buigt de Heere zich naar ons toe als een vader naar een klein kind, om dingen duidelijk te maken.
Deze uitdrukking maakt in de eerste plaats duidelijk dat de Heere Jezus, nadat Hij alles had volbracht, is opgenomen in de heerlijkheid die Hij had voordat de wereld er was. Daarin deelt nu Zijn menselijke natuur.
De rechterhand is de kant van Gods gunst, Gods liefde, Gods macht. Gods rechterhand is hoog verheven. De Vader regeert nu alle dingen door de Zoon, zoals Jezus Zelf tot Zijn discipelen heeft gezegd: „Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde”.
Het zitten aan Gods rechterhand duidt ook op de nauwe vereniging. God heeft een eeuwig welbehagen, een heilig vermaak in het offer van Zijn Zoon. Op grond daarvan is Jezus onze Voorspraak. De Vader hoort Hem altijd.”
Is hier terecht gekozen voor het woord ”zitten”?
„Dit woord duidt op rust, gezag en stabiliteit. Het is het beeld van de vorst op een troon. De troon in de hemel staat vast; daar zit de Heere op. Zo bezien gaat Hij er nooit uit. Toch zag Stefanus Jezus staande. Zijn staan duidt op een heilige activiteit. Jezus is gereed om Zijn Kerk te hulp te snellen. Dit laat zien dat het woord zitten niet statisch is bedoeld.”
Waarom wordt de almacht van God in het Apostolicum alleen bij de Vader genoemd, ook hier?
„Niet om daarmee de almacht alleen aan Hem toe te kennen. Alle eigenschappen van God zijn in alle drie Personen in dezelfde volheid en gelijkheid aanwezig. Een van de namen die aan de Heere Jezus wordt gegeven in Jesaja 9, is ”Vader der eeuwigheid”. Als God bezit Jezus alle Goddelijke eigenschappen, als mens bezit Hij alle menselijke eigenschappen, zonder zonde. Die vereniging van beide naturen blijft een geheimenis; voor wijzen en verstandigen verborgen, maar aan kinderkens geopenbaard. Hier past alleen bewondering en aanbidding.”
Valt er in deze bedeling iets te zien van Jezus’ regering?
„Om te kunnen zien, moet je ogen hebben. Zonder wedergeboorte is een mens blind voor het Koninkrijk van God en de regering van Jezus. Door het geloof krijgen we een oog om te zien en een hart om te verstaan. Dan bespeuren we in alles Gods hand en Jezus’ macht.
Alles en iedereen, zelfs de duivel, moeten meewerken aan Gods plan: de komst van Zijn Koninkrijk en de verheerlijking van Zijn deugden. Daar is al het andere wat er op deze wereld gebeurt aan onderworpen.
Elke bekering is een zichtbaar teken van de almacht en regering van de Heere Jezus. Hoe veel miljoenen bekeringen hebben er al niet plaatsgevonden? Bij elke bekering wordt een levende steen toegevoegd aan het gebouw dat naar Gods vast bestek verrijst. Dat haalt niet het nieuws, maar is van oneindig meer belang dan al het andere wat hier plaatsvindt.
Kijken we boven het individuele uit, dan kan ieder vaststellen dat het Evangelie naar Jezus’ Woord onder alle volken is verkondigd. Het was en is niet te stuiten. Israël is tegen alle menselijke berekening in na tweeduizend jaar teruggebracht naar het door God beloofde land. Dat zijn zaken die zelfs een blinde kan tasten.”
Toch hebben ook grote Bijbelheiligen met de Godsregering geworsteld...
„Dat is zo. Daarom moeten we er niet lichtvaardig over spreken. Zolang de bommen in Oekraïne vallen, is het gemakkelijk. Vallen ze op je eigen huis, en een kind komt voor je ogen om, dan wordt het anders. Ons vlees moet worden gedood; dat vlees komt openbaar in opstand tegen God en Zijn weg.
Ook een kind van God is verre van volmaakt. Bij tegenslagen kan het zomaar gebeuren dat de vuist omhoog gaat of dat je twijfels krijgt bij de regering van God. Het gevolg is dat je nog ongelukkiger wordt. Het geloof in de regering van Jezus is vóór alles een zaak van kinderlijk vertrouwen. ”Vader, wat Gij doet, is goed.” Dat besef is zeker in de eindtijd nodig. De boze weet dat hij nog maar een kleine tijd heeft. Zijn kop is vermorzeld, maar zijn macht is nog niet definitief gebroken.”
Welke plaats hebben de engelen in Gods regering door Jezus?
„Ik denk dat de dienst van de engelen onder ons, ook bij mijzelf, veel te weinig aandacht krijgt. Engelen sloten het paradijs af voor Adam en Eva. Engelen kondigden de komst van de Heere Jezus aan en waren prominent aanwezig bij alle heilsfeiten. De engelen zijn als een vurige muur rondom degenen die de Heere vrezen. Engelen brengen de zielen van Gods kinderen in de eeuwige zaligheid. Engelen zullen de verkorenen en de verdoemden vergaderen, en in eeuwige harmonie God verheerlijken met alle uitverkorenen.”
Welke ruimte laat het Apostolicum voor de gedachte dat er nog een bloeitijd voor de kerk zal komen?
„Het Apostolicum spreekt daar niet over, net zomin als de andere katholieke belijdenissen en onze Drie Formulieren van Enigheid. Ik zie in de Bijbel wel beloften voor de bekering van Israël, voorafgaande aan de wederkomst. Voor een wereldwijde bloei van de kerk zie ik geen Bijbelse aanwijzingen. Theologen die daar anders over denken, zoals Wilhelmus à Brakel en tal van puriteinen, hebben me niet kunnen overtuigen. De bekering van Israël zie ik als het laatste heilrijke gebeuren in de laatste seconde op Gods klok. Daarna komt de Heere Jezus terug.”
Op de Olijfberg, zoals velen denken?
„Ik ben ervan overtuigd dat de wederkomst van Christus geen lokaal, maar een mondiaal gebeuren zal zijn. In het woord van de engel dat Jezus zal wederkomen zoals Hij is opgevaren, kan ik niet zien dat Hij op exact dezelfde plaats zal terugkeren. ”Alzo” is iets anders dan ”hier”. De overeenkomst is, dat Hij komt met de wolken, zoals Openbaring 1 zegt. Waarop volgt: „En álle oog zal Hem zien.” Wereldwijd.
Nu al kunnen wij op ons telefoontje zien wat er in Australië gebeurt. In Gods schepping liggen nog oneindig veel meer mogelijkheden dan we ons kunnen indenken. Als de Heere Jezus na Zijn opstanding ineens verschijnt en ook weer verdwijnt, kunnen wij dat niet verklaren. We geloven in God de Vader, de Almachtige.”
Moet bij het oordeel dat volgt worden gedacht aan een oordeel in het geweten of aan een publiek rechtsgeding?
„Het eerste zal er zeker zijn, maar zoals ik het vanuit het Woord versta, zal er ook sprake zijn van een wereldwijd gericht. Elk mens buiten Christus zal staan voor de grote, witte troon. Elk levensboek gaat dan open; ieder leven wordt getoetst aan Gods volmaakte liefdeswet en alle ongerechtigheid zal rechtvaardige vergelding ontvangen.”
Zal er ook een oordeel over de gelovigen worden uitgesproken, als publieke rechtvaardiging?
„Daarover lees ik in de Bijbel niets. De gelovigen zijn al geoordeeld en vrijgesproken. Ze staan nu voor God alsof zij nooit zonde hadden gekend of gedaan. Hun zonden zijn achter Gods rug geworpen in een zee van eeuwige vergetelheid. Daarom staan zij tijdens het wereldgericht niet voor de troon, maar zitten ze met een verheerlijkt lichaam naast Christus ín de troon. Paulus schrijft aan de gemeente van Korinthe: „Weet gij niet dat de heiligen de wereld zullen oordelen?” Christus voert het oordeel uit als Hoofd van Zijn gemeente, die daardoor mét Hem oordeelt. Hoofd en lichaam zijn niet te scheiden.”
Duidt u de tijd waarin we nu leven als de nadagen van de eindtijd?
„Dat durf ik wel te zeggen, ja. Ik ben nu 78 jaar. Gedurende mijn leven is er meer veranderd dan in alle eeuwen ervoor. De technische ontwikkelingen hebben van de wereld een dorp gemaakt. Er is sprake van een wereldwijde hersenspoeling door de vorst der duisternis. Heel de wereld volgt het in Openbaring genoemde beest na. Wapens met een allesvernietigende kracht staan op ons gericht. Klimaatverandering en wereldwijde ziekten zijn er al en zullen nog toenemen. De grote afval, in veelkleurige vorm, tekent zich af. De haat tegen Israël, Gods oude bondsvolk, neemt toe. Daar staat tegenover dat het Evangelie bereikbaar is voor alle mensen. Het boek Openbaring leert ons dat al deze verschijnselen Jezus’ wederkomst aankondigen.”
Verdienen deze zaken meer aandacht in de verkondiging?
„Véél meer. Onze diensten zijn vaak leeg van de hemel, leeg van de hel en leeg van het verlangen naar de wederkomst. Terwijl dat Bijbels gezien hoofdthema’s zijn. Dit leven is maar een preludium.
Wat is onze levensduur, wat is de duur van deze aarde in het licht van de eeuwigheid? Het Koninkrijk van God is een eeuwig Koninkrijk. De korte tijd die we hier zijn, moeten we ons daarmee bezighouden. Dat relativeert alles wat in en van dit leven is. Wat is de heerlijkheid bij het kleine poosje lijden hier?
Zeker als het om deze dingen gaat, kunnen we veel leren van de eerste christenen. Hun leven werd gestempeld door het uitzien naar Jezus’ terugkomst. Zo moet het ook bij ons zijn.”
beeld: Cees van der Wal
Dit interview met ds. Budding stond in Terdege nr. 4, 8 november 2022.