Wie mij in verlegenheid wil brengen, moet de meestgestelde vraag aller tijden op me afvuren: „Hoe is het?”
Deze afschuwelijke vraag kent vele gedaantes. Sommige mensen verwoorden ’m als: „Alles goed?” en weer anderen doen het met: „Hoe maak je het?” of het hippere: „What’s up, broer?” Ongeacht de exacte formulering wensen mijn ondervragers dat ik mijn veelkleurige leven à la minute in twee zinnen samenvat en er daarna een –bij voorkeur positief– eindoordeel over vel. En daarna verwachten ze natuurlijk dat ik dezelfde vraag aan hen stel.
M’n brein draait meteen overtoeren nadat iemand me belast met deze grote vraag. Want wat moet ik antwoorden? De garnalenpopulatie in m’n aquarium loopt terug, ik heb m’n winterjas alweer moeten aantrekken, ik ben een beetje verkouden en de plaatselijke kapper heeft tot mijn verdriet de knipbeurt 1,25 euro duurder gemaakt. Anderzijds ben ik bezig in een boeiend boek, kent m’n zoontje een paar nieuwe woordjes en ook heb ik vanmorgen genoten van m’n boterham met pindakaas. En dan zijn er ook nog wat grote vraagstukken over relaties, identiteit en theologie waar ik m’n hoofd over breek, maar die ik niet kan samenvatten in de twee minuten die we voor elkaar hebben bij het koffieautomaat of in de rij voor de kassa.
Omdat ik doorgaans, ongeacht de exacte dag waarop de vraag aan me wordt gesteld, redelijk tevreden ben met mijn leven, zou het niet bezijden de waarheid zijn om gewoon „best” of „prima hoor” als standaardantwoord te geven. Echter, zo’n reactie is even onbeduidend als de goedbedoelde vraag en bevordert de diepgang van een kort gesprek niet. Soms kies ik daarom voor „gezien de omstandigheden gaat het wel goed” als men naar mijn welstand informeert. Dat levert altijd een interessante reactie op. Het nadeel is dat de gesprekspartner, doorgaans lichtelijk verschrikt, naar de omstandigheden informeert, om onverklaarbare redenen ervan uitgaand dat die erbarmelijk zullen zijn. Als de omstandigheden dan, afgezien van de tariefverhoging van de kapper en de slinkende garnalenpopulatie in het aquarium, best oké blijken te zijn, wil het gesprek nog weleens stokken.
Gelukkig ken ik een vraag die nooit verkeerd is om te stellen en het gesprek dikwijls weer vlot trekt: „Hoe is het eigenlijk met jou?” De meeste mensen hebben daar een antwoord op.
Abonneer je op Terdege magazine
Nu slechts 9,95 p/mnd