Beter een goede buur dan een verre vriend. Ik heb deze spreuk zo vaak gelezen, zonder te beseffen hoe waar zij is. Bij mijn ouders hing het tegeltje naast de achterdeur.
Nu was het zo dat onze buren mijn opa en oma waren. Aan de andere kant woonden ook fijne buren. In onze achtertuin zat een hekje. We liepen nooit via de straat, maar altijd via dat hekje.
Mijn eigen buren ken ik van gezicht. Ik moet heel diep graven om alle voornamen van de mensen bij mij in het rijtje naar boven te halen. Ik heb wel twee vierkante meter voortuin, dus de kans dat een buur mij aanspreekt als ik in mijn tuin bezig ben, of dat ene raam lap, is niet zo heel groot. Zeker, we zeggen goedemorgen als we net tegelijk de deur uit stappen, nemen pakketjes van elkaar aan en zwaaien als we iemand zien lopen. Maar meer dan dat is het niet.
Op de boerderij staan buren dichter bij je. Tenminste, zo voelt dat voor mij. Ondanks dat er tussen de boerderijen hele woonwijken zouden passen, staan ze dichterbij. Als er wat is, bel je, app je, of ga je er even heen. En anders komen ze wel bij jou. Bij vreugde en verdriet ben je erbij.
De buren van mijn boer ken ik nu al beter dan mijn eigen buren. Afgelopen jaar was bij onze naaste buren een huldiging. Toosje werd gehuldigd als beste roodbonte koe van het jaar. Nadat het feest de nodige keren was uitgesteld, ging het nu gebeuren.
Bij een huldiging hoort een boog. Een echte boog met groen en zelfgemaakte roosjes. Als naaste buur moest mijn boer alle noabers optrommelen voor het boogzetten. Met een platte wagen vol verzameld groen achter de trekker gingen we de avond voor de huldiging naar Toosje. De mannen hebben het groen in de boog gehangen, de vrouwen maakten binnen de rode en witte roosjes. Daarna moest de boog worden natgemaakt, zoals ze dat noemen.
De volgende middag was het echte feest. Ik nam een paar uur vrij, zodat ik, net als bijna alle andere buren, aanwezig kon zijn bij de huldiging. En toen moest de boog nog weer worden opgeruimd. Iedereen was vrijdagavond voor de derde keer in deze week van de partij. Zo leer je de buren wel kennen.
Naaste buren zijn ook daggast op de bruiloft. Geen discussie mogelijk. Mijn boer bracht dit zo stellig toen we het hadden over onze gastenlijst voor onze dag, dat ik even stil was. Ik wist echt niet dat dat hoorde. Maar als derde generatie buren op deze grond houden we graag de traditie in ere! En noabers, je hoeft niet te vragen of we een boog willen, mijn boer geeft bij deze toestemming.
Lees eerdere afleveringen
%20Bossenbroek-%20panfluit-%20RenateB%20(24)%20site.jpg?width=288&height=161&crop=0%2C0%2C3261%2C2401&format=jpeg&dpr=1.0&signature=dd75939987c353bb5d3f5d6b5b2da414b38ad660)
