Bernhard en Ariëtte van der Knijff over hun wel en wee in Wilsum

Hun woning in Stolwijk verwisselden Bernhard en Ariëtte van der Knijff voor een pastorie in Wilsum. Vorig jaar kregen ze er hun derde kindje, opnieuw met de vlinderziekte. „Wij kunnen uit ervaring meepraten over zorg en moeite.”

Verstild ligt Wilsum in een kromming van de IJssel. In het hart van het dorp staat de eeuwenoude kerk. Uit 1050, meldt het bordje op de rode paal naast het gebedshuis. De hervormde gemeente die hier elke zondag twee keer samenkomt, wordt sinds augustus 2021 gediend door ds. Bernhard van der Knijff (28). Bij zijn komst was hij de jongste predikant van Overijssel in de oudste kerk van de provincie.

Met echtgenote Ariëtte (29) en de zoontjes Jeftha en Ezra, nu zes en vijf jaar, betrok hij de klassieke pastorie naast de kerk. Bijna een eeuw oud, maar vergeleken met een monument van een millennium nog jeugdig.

In november 2019 stond het echtpaar in Terdege vanwege de zeldzame huidziekte van de jongetjes: ”Epidermolysis bullosa”, beter bekend als de vlinderziekte. Door de erfelijke kwaal laat de huid snel los en ontstaan er bij de geringste druk of zelfs spontaan blaren. Bernhard was bezig met de slotfase van zijn studie theologie, naast een baan als it-projectleider bij Driestar Educatief. Ariëtte, destijds parttime onderwijzeres, krabbelde langzaam omhoog uit een dal van angst en paniekaanvallen.

Beroep

Nog voor het zogeheten colloquium, dat plaatshad in maart 2021, werd Bernhard benaderd door de kerkenraad van Wilsum. „We hadden geen idee waar we die plaats moesten zoeken”, lacht Ariëtte. „Op een zaterdag zijn we ernaartoe gereisd. Ik had het gevoel dat we een schilderij binnenreden. Nog steeds vind ik deze plek een plaatje.”

Voor Bernhard was het een hectische periode. „Van Driestar Educatief was ik overgestapt naar een adviesbureau dat zich bezighield met it-oplossingen voor de zorg. Het was coronatijd, dus vanuit diverse zorginstellingen hoorde ik heftige verhalen. Van het idee om na de studie even wat rust te nemen, kwam niets terecht.”

Fysiek kennismaken met de gemeente was er door corona niet bij. „Als alternatief is een filmpje gemaakt waarin verschillende gemeenteleden aan het woord kwamen. De verenigingen stuurden afgevaardigden naar de kerk, voor een bijeenkomst waarin ze vragen aan ons konden stellen.”

Inburgering

In juli 2021 verhuisde het jonge gezin van Stolwijk naar hun nieuwe woonplaats. De inburgering verliep voorspoedig, mede door de kinderen. „Jeftha ging na de zomervakantie naar school, Ezra brachten we een paar keer per week naar de peuterspeelzaal. Daar ontmoet je andere jonge ouders, van wie een deel bij de gemeente hoort.”

Bij Jeftha is de vlinderziekte op dit moment aardig tot rust gekomen. Ezra heeft er nog dagelijks last van. Twee keer in de week komen twee kinderverpleegkundigen van de thuiszorg naar de Wilsumse pastorie om de blaren bij de kinderen door te prikken en de huid te verzorgen. „In Stolwijk deden we het alle dagen zelf. Het is heerlijk om twee dagen die ondersteuning te krijgen.”

Het behandelen van de kinderen vraagt dagelijks veel tijd en energie. Met de kleine Micha, elf maanden oud, zijn ze het langst bezig. Elf maanden geleden kwam hij op een woensdagavond ter wereld in het ziekenhuis in Zwolle. De dag erna vermoedde Ariëtte al dat ook dit kind de aandoening had geërfd. Bernhard werd opgeslokt door het werk in de gemeente. „Donderdag moest ik een rouwdienst leiden, vrijdag een trouwdienst. Zaterdag had ik eindelijk de rust om vader te zijn. Toen konden we ook niet meer om de realiteit heen. Op verschillende plekken zagen we bij Micha blaren.”

Lees het hele interview in Terdege (nr. 16, 23 april 2024).

beeld: Renate Bleijenberg-van Leeuwen