Uit Noord-Korea gevluchte pastor: Leef dicht bij God

Zijn toewijding aan de Noord-Koreaanse leiders kent geen grenzen. Als jonge militair zet Ahn zelfs zijn leven op het spel voor de regerende Kim-familie. Maar in plaats van een heldenstatus, valt corruptie hem ten deel. Bitter teleurgesteld ontvlucht hij zijn land. „God had daar een plan mee.”

Brand, brand!” Ahn schrikt op, tijdens zijn ronde als luitenant in het Noord-Koreaanse leger. Een van de barakken waar zijn manschappen verblijven, staat in lichterlaaie. Terwijl soldaten het gebouw ontvluchten, aarzelt de jonge officier geen moment. Hij snelt naar binnen en trotseert de vlammen. Niet om de nog achtergebleven soldaten te redden, maar om de portretten van de ”Eeuwige Leider” Kim Il-Sung en de ”Opperste Leider” Kim Jong-il in veiligheid te brengen. „Dat was het enige waar ik aan kon denken”, herinnert Ahn zich.

De dertiger doet zijn verhaal in het Koreaans, op het kantoor van SDOK (Stichting De Ondergrondse Kerk), een organisatie die zich inzet voor vervolgde christenen. Een Amerikaanse predikant uit Zuid-Korea, die met hem meereist, vertaalt het gesprek.

Ahn, gekleed in een zwart pak met dito stropdas, spreekt bedachtzaam. Vanwege zijn veiligheid kan hij niet alle details van zijn levensverhaal prijsgeven. Ahn is dan ook een schuilnaam. Het risico om herkend te worden, is te groot, zowel voor hemzelf als voor zijn familie die nog in Noord-Korea verblijft.

Propaganda

Dat hij zijn leven riskeerde om de portretten van de leiders te redden, is voor buitenlanders vaak onbegrijpelijk, weet Ahn. Maar voor Noord-Koreanen is dat het niet. Het land wordt al sinds de oprichting door Kim Il-Sung in 1948 met harde hand geleid door de Kim-familie. Inmiddels is kleinzoon Kim Jong-un aan de macht.

„Voor ons staat het portret van een van de leiders gelijk aan de persoon zelf”, zegt de Noord-Koreaan. „Christenen hebben de Tien Geboden. In Noord-Korea kennen we iets vergelijkbaars, de Tien Principes. Het vierde principe is om een portret van de Kim-leiders met je leven te beschermen.”

Onvoorwaardelijke loyaliteit aan de machthebbers wordt Ahn met de paplepel ingegoten. Zijn familie behoort tot de elite in de samenleving. Zijn vader dient in een speciale militaire eenheid die de leider, Kim Jong-Il, beschermt, de zoon van de stichter van Noord-Korea. Ahns opvoeding is doordrenkt van propaganda die de Kim-familie verheerlijkt. „We moesten absoluut trouw zijn aan de Kim-familie", vertelt Ahn.

Massale hongersnood

Zijn jeugd speelt zich af tijdens een periode van grote onrust. Als hij zeven is, overlijdt Kim Il-sung, de ”Eeuwige President”. Het land is in rouw gedompeld. Kort daarna volgt de ”Zware Mars”, een massale hongersnood in de jaren negentig, die naar schatting 300.000 tot meer dan een miljoen mensen het leven kost.

„Als kind zag ik op straat om de vijftig meter een lichaam liggen van iemand die van de honger was gestorven. Het was een tijd van intens lijden in Noord-Korea. Ons, als leden van de hogere klasse, bleven de ergste ontberingen bespaard”, vertelt Ahn.

Hij groeit op in een provincie die aan Zuid-Korea grenst. Vanuit dat land worden al decennia lang ballonnen met nieuws, flyers met politieke boodschappen, maar ook christelijke lectuur naar het zo gesloten land gevlogen. Met als doel de ogen van de Noord-Koreanen te openen voor het regime, dat zijn eigen bevolking haast volledig afschermt van de buitenwereld. Ook Ahn komt daarmee in aanraking.

„Ik herinner me nog goed hoe de ballonnen vanuit Zuid-Korea naar ons zweefden”, vertelt hij. „Die bevatten flyers met daarop afbeeldingen van Zuid-Koreaanse flatgebouwen. Maar ook christelijk materiaal, zoals een klein boekje met een kruis op de omslag. In die tijd wist ik echter niet wat christendom precies was.”

Lees het hele artikel in Terdege (nr. 22, 9 juli 2024).

beeld: Renate Bleijenberg-van Leeuwen