Predikanten over het kerstfeest

In zijn loopbaan als predikant werd ds. A. van der Zwan (50) geconfronteerd met hoogten en diepten, ook persoonlijk en ambtelijk. Bij alles wat er schudde, was er de vastheid van het kerkelijk jaar. Een menselijke instelling, maar wel een die hij waardeert. „Vanwege het evenwicht dat daardoor ontstaat in wat je bepreekt.”

De adventstijd gaf de christelijke gereformeerde predikant nimmer het gevoel hoe daar nu weer aandacht aan te schenken. „Als je blijft graven in het Woord, raak je niet snel uitgepreekt.” Voor de morgendienst op eerste kerstdag kiest hij bijna standaard een tekst uit Lukas 2. „In deze dienst staat het heilsfeit centraal; dat wat God heeft gedaan in het zenden van Zijn Zoon. In de diensten die erop volgen, besteed ik ook aandacht aan de receptie: dat wat er in het hart van de omstanders gebeurt. Of niet.”

Deze volgorde is voor de predikant uit Dordrecht wezenlijk. „We moeten niet bij onszelf beginnen, maar bij het heilshandelen van God. Daarop is het geloof gefundeerd. Bevindelijke prediking is niet zozeer een prediking waarin je beschrijft wat de Geest in een mens aan ervaringen bewerkt, al mag dat zeker ook een plek hebben. De Geest wil door het centraal stellen van Christus bevinding óproepen in het hart van de hoorders. Denk maar aan de inhoud én de vrucht van de pinksterpreek van Petrus.”

Kramp

Voor ds. W. Silfhout (79) heeft het kerkelijk jaar ook vanuit katholiek oogpunt grote waarde. „Bij alle verschillen die er zijn, wordt de hele christenheid in dezelfde perioden bij dezelfde feiten bepaald. Dat spreekt mij aan. Nog belangrijker is dat de centrale betekenis van de heilsfeiten hierdoor elk jaar aan de orde komt.”

Om preekstof zat hij nooit verlegen in de adventsweken en met Kerst. „De Bijbel bevat zo veel teksten om erover te preken, dat een mensenleven er te kort voor is.” Hoewel hij op eerste kerstdag in de morgendienst steevast over een tekst uit Lukas 2 preekt, gaf ook dat hem nooit het gevoel in herhaling te vervallen. „Bij een tekst die je al eerder hebt bepreekt, kun je voor een andere benadering kiezen.”

Als hij terugblikt, stelt de emeritus predikant van de Gereformeerde Gemeenten vast dat hij in de loop der jaren Christus Zelf steeds meer centraal ging stellen. Vrijmoediger dan in het begin. „De vrees dat mensen zichzelf op onterechte gronden voor zalig houden, kan een zekere kramp in je prediking geven. Daar ben ik van bevrijd, zeker sinds mijn emeritaat. Dat hoor ik van meer collega’s.”

Lees het hele artikel in Terdege (nr. 6-7, 13 december 2022).

beeld: Renate Bleijenberg-van Leeuwen