Aan de rand van het Veluwse dorp Stroe, op een fonkelnieuw bedrijventerrein, gist het. Johan van Kralingen brouwt hier zijn streekbieren. In twee jaar tijd groeide zijn hobby uit tot een bedrijf. ”Je moet een goed product hebben, dat lekker is, waar je enthousiast over bent. Dan kan het aanslaan.”
Van Kralingen (34) parkeert zijn bestelbus voor het nieuwe pand van Stroes bier. De straat wordt aangelegd, het adres ontbreekt nog op Google Maps. In de bedrijfshal staat de voorraad op palets opgetast. Dozen vol flesjes, en fusten voor de horeca. De telefoon rinkelt. Van Kralingen, net terug van een bezoek aan een potentiële klant: „Het is druk, er komt heel wat bij kijken.”
Johan is al jong liefhebber van speciaalbieren, vooral die uit België. Het idee om zelf een streekbier te brouwen, ontstaat in de leegte van de coronatijd. De natuur- en scheikundedocent uit Stroe zoekt afleiding, en vindt die. „Ik ben met blond en witbier begonnen, daarna kwamen tripel en dubbel erbij.”
Als docent –eerder op het Van Lodenstein College, nu op het Hoornbeeck College in Amersfoort– weet Van Kralingen van leercurves en leergeld betalen. Met de opgedane kennis van de afgelopen twee jaar breidt de brouwer zijn productie en afzetgebied uit, geholpen door een vriend. Zuiderzeebier.nl is de nieuwste activiteit.
Mout
Achter in de ruime hal staan drie kloeke ketels. Een kookvat, spoelvat en maischketel. Links in de hoek: een schrootmolen. Van Kralingen: „Schroten is het malen van mout, gerst die in een mouterij is ontkiemd en gedroogd. Daarna mengen we de mout in de maischketel met warm water.” In dit deel van het brouwproces ontstaat wort, een suikerrijk mengsel. „Dat filteren en koken we, om te desinfecteren. Tijdens het koken voegen we kruiden of suikers toe.”
Vergisten is de volgende stap, waarbij suikerketens worden omgezet in alcohol en CO2 ontsnapt. Dat duurt een paar weken. Daarna gaat het bier op fles, om nog eens drie weken te hergisten.
Van Kralingen gaat voor naar de verdieping van het pand. Hij schenkt koffie – het is wat vroeg voor een bierproeverij. Op tafel liggen vakbladen. In een stellingkast staan flessen bier, nog zonder etiket. De warmte in de ruimte is gereguleerd. „De gist die nu in deze flessen werkt, heeft een temperatuur van 20 graden nodig.”
Lokaal
Sinds zijn trouwen woont Johan in Stroe. „Als je Veluwe zegt, zeg je natuur. Bos en hei. Dat stralen we uit op de verpakking van Stroes bier. Gerst van het jaarlijkse oogstfeest in Stroe laten we mouten voor onze brouwerij. Aan onze specials voegen we lokale honing toe, of hout uit de omgeving voor een rokerige smaak.” Met een pan en emmers maakte Van Kralingen zijn eerste biertjes. „Het heeft me niet meer losgelaten.” Inmiddels is het hobbymatige er wel vanaf, getuige het grote huurpand en de inzet van vakantiekrachten. „Het is gelukt, ik heb het opgebouwd. Dat is heel gaaf.”
Lees het hele artikel in Terdege (nr. 20-21, 20 juni 2023).
beeld: Tineke van der Eems
Lees verder
