Door zijn werk in een verpleeghuis wordt Wim van Duijn dagelijks geconfronteerd met aftakeling en leed. Aan hemzelf ging het meer dan 25 jaar voorbij. Toen het kwam, had hij soms het idee te verdrinken, maar het besef van Gods Vaderhand verdween nooit geheel. ”Zelfs in de diepste diepten blijven er dingen om voor te danken.”
Met gesloten ogen, de handen achter het hoofd, geniet ze in een strandstoel van de zon. De stoel naast haar is nog onbezet, een woordeloze uitnodiging aan passanten. Talloze bezoekers van Katwijk geven er gehoor aan en laten zich fotograferen met de bronzen dame op de boulevard van Katwijk.
Het beeld staat voor de woning van Wim van Duijn (54), specialist ouderengeneeskunde in een Katwijks verpleeghuis, raadslid voor de SGP, vicevoorzitter van de plaatselijke commissie van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij, presentator van een hobbyprogramma van RTV Katwijk, buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand en actief in nog wat andere bestuurlijke nevenfuncties. Een opgewekt, emotioneel en energiek mens. „De variatie aan taken en verantwoordelijkheden heb ik altijd heel leuk gevonden.”
_preview.jpg?width=288&height=161&crop=0%2C0%2C1600%2C1067&format=jpeg&dpr=1.0&signature=a30a5441fd63a021855945ab963d7d604f651665)
