Tot een minuut voor vertrek twijfelen Bert en Bertine Olieman uit Nieuwerbrug aan den Rijn deze zomer of ze naar het boerenprotest in Stroe zullen gaan of niet. Ze gaan. Op de terugweg wordt hun leven door een ongeval met een vrachtwagen letterlijk en figuurlijk op de kop gezet. Bert zal levenslang moeten kampen met de gevolgen van het ongeval. En dat is zwaar. Toch overheerst de dankbaarheid.
De omgeving van Nieuwerbrug aan den Rijn is oer-Hollands. Groene weiden, boerderijen, koeien, veel water. En smalle landweggetjes. Gelukkig zijn er vluchthavens voor auto’s, zodat weggebruikers elkaar zonder krakende spiegels kunnen passeren. Wie de Rijn in Nieuwerbrug over wil, moet gebruikmaken van de enige tolbrug van Nederland. Op een bordje staat dat passanten 0,50 cent dienen te betalen. Dat blijkt overigens geen overblijfsel uit een ver verleden te zijn. Als ik vijf minuten later de monumentale boerderij van de familie Olieman binnenstap, weet Bertine me te vertellen dat ik geluk gehad heb met het feit dat de brugwachter in geen velden of wegen te bekennen was. „Er staat hier altijd een potje met munten. Zeker op woensdagmiddag als er vriendjes spelen, vragen hun moeders bij het ophalen regelmatig of we toevallig munten in huis hebben, anders mogen ze de brug niet over.”
De eerste jaren van hun huwelijk woonden Bert (41) en Bertine (37) en hun vier kinderen Rhodé (18), Myrthe (16), Herbert (15) en Stijn (10) niet in Nieuwerkerk aan den Rijn, maar in Driebruggen. Bertine: „Ik ben dol op oude huizen. Er was in Driebruggen een leuk weggetje waar we wel aan zouden willen wonen, maar er kwam daar nooit iets te koop en zeker niet met grond erbij. Bert komt van een boerderij en wilde graag boeren.”
Bert: „Tijdens het bouwen van een stal hoorde ik op een maandag dat deze boerderij te koop kwam. Uit mijn werk ben ik hier langsgereden. Op woensdag deden we een bod, op vrijdag waren we eigenaar van dit spul. Ik had drie koeien lopen bij mijn vader. Die heb ik meegenomen en daar zijn we mee begonnen. Iedere keer kocht ik wat vee erbij. Ik werkte zestig tot zeventig uur per week als zzp-er in de montagebouw van stallen om ons hoofd boven water te houden. Nu zijn we eigenaar van 35 koeien en 40 schapen.”
Ook is Boerderij De Deel inmiddels trouwlocatie. Bertine: „Toen we 12,5 getrouwd waren, konden we het niet eens worden over het zaaltje waar we dat wilden vieren. Uiteindelijk hebben we een schuur opgeruimd, een vloer gestort en het feest bij onszelf gehouden. Dat bleek een succes. We kregen daarna vragen als: „Kunnen we ook bij jullie in de tuin trouwen?” En zo zijn wij erin gerold.”
Bert: „In coronatijd moesten we steeds politieagent spelen richting de gasten en hadden we voortdurend handhaving op de stoep. We hadden net alles weer op de rit toen het boerenprotest in Stroe kwam. Tot een minuut voor ons vertrek hebben we getwijfeld of we wel zouden gaan. Ik was al verschillende keren naar de demonstraties op het Malieveld in Den Haag geweest.”
Bertine: „We vroegen ons af of het zin had om te gaan.”
Bert: „Veel boeren die nog nooit naar de demonstraties in Den Haag geweest waren, gingen dit keer wel. Dat gaf de doorslag.”
Lees het hele artikel in Terdege (nr. 6-7, 13 december 2022). Het dubbeldikke winternummer van Terdege is uitverkocht.
beeld: Renate Bleijenberg-van Leeuwen
Lees verder
Lees het hele artikel in Terdege. Nog geen abonnee?
_preview.jpg?width=288&height=161&crop=0%2C0%2C1600%2C1067&format=jpeg&dpr=1.0&signature=dbcef405bc6bb27a211fefdebe88563353ce30aa)
%20site.jpg?width=288&height=161&crop=0%2C0%2C3892%2C2421&format=jpeg&dpr=1.0&signature=23a027987058d8e3e7e8f842fef1abc438f757ff)
