Al het ambtelijke werk is hem lief, maar de ontmoeting met de gemeente blijft voor ds. R.A.M. Visser het hoogtepunt van de week. Ineens viel het weg. Preken doet hij nu met uitzicht op lege banken, pastoraat verricht hij per telefoon. “Op afstand probeer ik mee te leven.”
Het ging verbijsterend snel. Op zondag 8 maart werd in de gereformeerde gemeente van Apeldoorn het avondmaal bediend. Zij die aangingen aten van gebroken brood uit dezelfde schaal en dronken wijn uit dezelfde beker. Drie dagen later was het biddag. De gemeente, die zo’n 1100 zielen telt, kwam nog samen, maar de kerkgangers moesten hun gaven deponeren in prullenbakken bij de deur. De zondag daarop bleef de kerkdeur gesloten. Alleen enkele kerkenraadsleden, het kostersechtpaar, de predikantsvrouw, de geluidsman, de organist en de deskundige voor het regelen van beeld en geluid voor de thuisluisteraars met zijn gezin waren aanwezig. Intussen is het aantal mensen dat naar de kerk komt tot het absolute minimum
teruggebracht.
De avondmaalsdienst lijkt voor ds. Visser eindeloos lang geleden. „In korte tijd gebeurde er heel veel en er moest snel geschakeld worden."
%20site.jpg?width=575&height=322&crop=0%2C0%2C1996%2C1453&format=jpeg&dpr=1.0&signature=f5fa70866b1088700e3e612cbe684b1a87f6e3be)
