Op je twintigste in het bejaardenhuis

Ze wonen op afdeling De Esdoorn, aan een gang vol rollators en geraniums. Arinja en Willeke zijn student en hun thuis is een bejaardenhuis. ”Het zijn schatten van meiden, dat mag wel even gezegd worden”, vertellen stralende medebewoners. Over studentenverhalen voor tachtigplussers en waarom jong en oud bij elkaar zou moeten wonen.

Wie binnenkomt in woon-zorgcentrum Bosbeek in Heemstede, moet even wachten in de sluis tussen twee klapdeuren. De striemende regen blijft achter, een wereld vol ouderen gaat open. Langs de centrale keuken van het tehuis gaat het, de lange gangen door met kunst aan de muur en naamkaartjes op de deuren.

Vlagen van gesprekken komen uit de huiskamers. Een bewoner legt een Van Haasterenpuzzel, op de tafel bij de lift. „Duizend stukjes en bijna af. De tweede deze week, dat je het even weet.” In de lift hangt een prijslijst van de kapper van het huis. Daarnaast de aankondiging van een concert met muziek uit de jaren 50. Niets in de aankleding van het woon-zorgcentrum verraadt dat hier ook negen jonge studenten wonen.

Steungrepen

„Vaak worden er grappen gemaakt als we vertellen dat we in een bejaardenhuis wonen”, vertellen Willeke Klop (21) en Arinja van de Woestijne (20) lachend. „Nou, daar ben je vroeg bij”, horen we dan. „Meteen maar een plek gezocht waar je je hele leven kunt wonen?” De meeste mensen vinden het concept mooi en interessant. Maar er zijn ook medestudenten die er zelf niet aan zouden moeten denken.”

Dertig uur vrijwilligerswerk doen Arinja en Willeke per maand, op hun afdeling. De studenten organiseren activiteiten en brengen gezelligheid in de woongroep. In ruil daarvoor wonen ze voor 100 euro per maand in een eigen kamer met keuken, douche en toilet – alles gelijkvloers en afgewerkt met steungrepen. „Via een medestudent hoorde ik van Connect Generations, de organisatie die studentenkamers in bejaardenhuizen aanbiedt. Per december kwamen hier negen studentenkamers beschikbaar. Elke afdeling heeft drie kamers voor studenten en wij wonen dus op De Esdoorn, op de derde verdieping.”

Uitje

Studenten en bejaarden – het blijkt een prachtige combinatie te zijn. De jonge generatie vermindert de eenzaamheid, de oude generatie biedt een warm thuis. „Het is zo fijn dat de meiden hier wonen. En dan gaan ze weer wat met ons doen, zo leuk en zo aardig. Dat is belangrijk hoor, want anders zitten er veel te veel te slapen in de woonkamer”, vertellen bewoners Hueting (81) en Van der Vlugt (90) in het restaurant beneden. De dames genieten nog zichtbaar na van de georganiseerde ”high tea” gisteren. „En met Kerst, weet je nog, dat zingen in de kapel. Mooi dat het was, met een viool en een gitaar”, vertelt mevrouw Hueting. „Ik houd wel van muziek, van zulke kerstmuziek. Ik ben niet katholiek, maar ik vond dat ik nu toch naar de kapel moest. En ik heb er geen spijt van gehad, hoor.”

Het kerstconcert werd gehouden door de negen studenten die op de verschillende afdelingen van Bosbeek wonen. „Dat is voor ons een kleine moeite, maar voor de bewoners is het echt een uitje waar ze een week naar uitkijken. Ze vinden het al leuk om naar de kapel gereden te worden en weer terug naar hun kamer. Dan weten ze dat je nog even blijft kletsen en dat maakt hun avond meteen helemaal gezellig.”

Reden voor Arinja en Willeke om het kerstconcert een vervolg te geven in de vorm van een huiskamerconcert, nu met leden van hun studentenvereniging, Depositum Custodi. „Na afloop bracht Willeke een bewoner terug op haar kamer. Ze zei dat ze het lied ”Midden in de winternacht” had gemist. Dat zong ze vroeger altijd met haar zoon. Willeke is de anderen gaan halen en toen hebben ze dat op de kamer van de bewoner nog gezongen. Dat was echt een ontroerend moment.”

Lees het hele artikel in Terdege (nr. 13, 15 maart 2022).

beeld: Tineke van der Eems