Oktober 2019... Ik kreeg een persoonlijk bericht op mijn politie-Twitteraccount. „Even een ‘overval’. Voor het magazine Terdege (ik denk niet onbekend?) zoek ik een politieagent die spannende columns over zijn werk kan schrijven. Jouw tweets vallen me op. Vandaar dat ik dacht, ik gooi een balletje op...”
Poeh... en of ik Terdege ken! Vroeger las ik altijd die prachtige stukjes van Ben de Raaf, ik herinner me ze goed. Die hebben mijn interesse in het politievak aangewakkerd.
Maar ja, of ik een column kan schrijven, dat is andere koek. Ik ben van de nieuwe generatie, toch? Ik deel mijn politie-ervaringen op Twitter en Instagram. Dat vind ik leuk. Wat twijfel... Kan ik het wel? Maar ik dacht ook: Hoe mooi, dat ik via nieuwe media gevraagd wordt voor de bestaande media. Ik moet het gewoon maar eens proberen.
Ja, nieuwe media, die zijn een wezenlijk onderdeel van mijn werk geworden. Je ziet het de laatste jaren veel. Politieteams, maar ook wijkagenten, die de verbinding zoeken via Facebook, Twitter, Instagram. We willen als politie midden in de wijk zijn. Ook online.
En dat is niet zonder reden. Ik had juist die middag nog een journalist te woord gestaan en hem verteld dat een drugsdealer mij via sociale media had bericht dat hij graag gepakt wilde worden.
„Johan, ik rijd nu daar en daar naartoe. Pak me op, alsjeblieft, het moet.” Nou ja, ehh... oké. Ik heb een en ander in gang gezet en hij is aangehouden met diverse wikkels cocaïne. Al snel bleek waarom. Deze drugsdealer en zijn familie werden door zijn ‘chef’ zodanig bedreigd, geïntimideerd en mishandeld, dat hij liever bij ons in de cel zat. Hij dacht even snel rijk te worden, maar was gevangene van zichzelf geworden. Na deze aanhouding is een onderzoek gestart. Uiteindelijk zijn er meerdere verdachten aangehouden en is de ‘chef’ als hoofdverdachte veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf.
Ik moet ook denken aan die keer dat ik op Instagram had gedeeld dat ik in het winkelcentrum ging staan om met publiek in gesprek te gaan. „Agent, nu ik je toch zie. Dat bedrijf daar en daar wordt gefinancierd door crimineel geld uit Bulgarije. Meer zeg ik niet...” Zulke informatie leg ik vast in de politiesystemen. Een paar maanden later werd ik gebeld door de collega’s van de financiële recherche. Ze wilden me laten weten dat ze een onderzoek waren gestart naar witwassen in dat bedrijf. Of ik me nog meer kon herinneren van dat gesprek...
Zoals deze twee praktijkvoorbeelden begon ook het schrijven van mijn columns met... dat kleine berichtje.
