Ds. D. van der Zwaag keerde terug naar Friesland

Door zijn ambtelijke loopbaan verliet ds. D. van der Zwaag het Friese land. Hij diende in Klundert, een protestantse enclave in rooms Brabant, en reisde via Bennekom naar Veenendaal, het hart van de Biblebelt. In 2018 keerde hij terug naar Friesland. „In deze regio is het gewoon dat je niet bij een kerk betrokken bent.”

Het vriendelijke christelijke gereformeerde kerkje van Siegerswoude-De Wilp gaat schuil achter geboomte. De afscheiding achter het parkeerterrein is tegelijk de grens van de provincie. Aan de andere zijde is de grond Gronings. Iets oostelijker begint Drenthe. „We wonen wat dat betreft inderdaad in een uithoek”, lacht ds. D. (Dick) van der Zwaag (62).

De Friese predikant groeide op in Damwoude. De christelijke gereformeerde kerk daar was de enige orthodox-gereformeerde kerk van het dorp. „De gemeente telde destijds zo’n 800 leden; mijn vader was er organist.”

Op het gymnasium in Dokkum kwam de jonge Dick met allerlei andere opvattingen in aanraking. Juist in deze periode werd hij geraakt door het Evangelie.

„Kerk en geloof hadden tot dan voor mij weinig waarde. Dat veranderde toen ik lid werd van de zogeheten knapenvereniging. Daar hadden we een leidinggevende die op een indringende en liefdevolle manier over de Heere en Zijn dienst sprak. Dat raakte me. Ik mocht ook zelf de Heere leren kennen

als mijn Zaligmaker. Daaruit ontstond het verlangen om predikant te worden.” In de puberteitsjaren verdween het ideaal naar de achtergrond. Hoewel op de bodem van zijn hart het verlangen naar het predikantschap nog leefde, schreef hij zich in voor de studie rechten aan de Rijksuniversiteit Groningen. Kort voor de start kreeg hij een schrijven van de universiteit met de vraag of hij inderdaad

rechten wilde gaan studeren. Het was een standaardcheck, maar de aankomende student hoorde er de stem van God in. „Op de valreep switchte ik naar theologie.”

Bagage

Het klimaat aan de universiteit was in meerdere opzichten confronterend. „Op de middelbare school in Dokkum zaten vrijwel uitsluitend Friese plattelandsjongens. Onder de Groningse studenten had je ook heel stadse types, met uitgesproken progressieve ideeën.” Nog verwarrender waren de theologische opvattingen waarmee hij werd geconfronteerd. „Een van de docenten was de oudtestamenticus dr. C. J. Labuschagne, een beminnelijke man, die regelmatig met groepjes studenten ging lunchen. Toen ik hem iets vertelde over mijn achtergrond, beloofde hij me te zullen helpen bij het loslaten van de bagage die ik had meegekregen, in ruil voor nieuwe bagage.”

Het pakte anders uit dan Labuschagne voorzag. „In Groningen raakte ik nog sterker overtuigd van de waarde van de klassiek gereformeerde theologie. Steeds beter ging ik zien dat de moderne Bijbelkritiek is gebaseerd op vooronderstellingen.”

Lees het hele artikel in Terdege (nr. 22, 12 juli 2022).

beeld: Sjaak Verboom