Wat een ruimte!

Er komen heel veel betonwagens en die willen we niet missen! In hun pyjama met een jas aan, staan de kinderen om half zeven al samen met mij buiten te wachten. Het is nog best koud, maar voor die grote betonwagens hebben we dit wel over. Al snel zien we de eerste aankomen. Hij heeft een grote pomp met een lange slang eraan, die helemaal wordt uitgeklapt. We kijken onze ogen uit! Een halfuur later glijdt het eerste beton op de tempex, tussen het betonijzer en op de buizen van de vloerverwarming. Intussen is de tweede betonwagen aangekomen met een nieuwe lading. Behendig stuurt de chauffeur de grote wagen over ons bruggetje. Hij rijdt naar achteren om te draaien en zet de betonwagen achter de eerste wagen met de pomp. De eerste wagen blijft hier staan en pompt de beton uit de andere wagen de boerderij in.

‘Daar komt er weer één!’ roepen de kinderen enthousiast. Mijn telefoon loopt ondertussen vol foto’s en filmpjes. Wel zes wagens zijn er nodig om die grote hoeveelheid beton te brengen. In totaal zit er alleen in het achterhuis 49 m³ beton! Met het beton erin, is er weer een fase van de bouw afgesloten; de basis voor ons nieuwe huis staat! Als laatste wordt er nog beton gegoten in speciale mallen die Jan zelf gemaakt heeft. Ons huis krijgt een aantal stalramen en die zijn rond aan de bovenkant. Boven elk raam en elke deur komt een latei te liggen. Het scheelt veel zaagwerk in de blokken als we voor die half ronde ramen een betonnen latei hebben die al in de vorm gemaakt is. Daarbij is de onderkant de ronde vorm en de bovenkant is recht, zodat daar weer blokken op gelijmd kunnen worden. Dit was Jan zijn lumineuze idee en dat pakt heel goed uit!

‘Wat is dit groot! O, wat een ruimte!’ roep ik enthousiast bij het zien van de egale massa beton die ligt te drogen. Wat een groot woonoppervlak is dit! Straks vormt dit onze woonkamer, keuken, badkamer, hal en kantoor. Wat een contrast met die oude stalmuren ernaast en het oude stalplafond erboven. Er steken alleen afvoeren uit voor het toilet en de badkamer en op de plek waar de spoelbak komt.

Jan is druk in de weer met de vlindermachine om de vloer weer helemaal glad te vlinderen. En ik denk alleen maar: wát een oppervlakte om straks te stofzuigen en te dweilen als we er wonen!

De volgende dag is de beton genoeg uitgehard om erop te kunnen staan. De kinderen hebben hun fietsjes en trekkers al gepakt en racen heerlijk over die grote, gladde vloer. Ik pak ondertussen de tekening van onze keuken erbij; we moeten bepalen waar de muur komt te staan. Onze keuken hebben we eind december al uitgezocht. Het is een hoekkeuken, die rechts achterin de boerderij komt te staan. Jan stelt alle profielen en begint aan de onderste laag van de binnenmuren: de kimlaag. Achter elkaar worden de blokken op elkaar gelijmd. Door het lijmen van de muur wordt de stal verdeeld in een keuken, woonkamer en een hal. In de hal komt een toilet en een garderobekast. Achter de hal komt de badkamer en een ruimte voor ons kantoor. In gedachten zie ik de tekening voor me. Samen hebben we deze indeling uitgedacht. Zo gaaf om te zien hoe onze tekening nu op ware grootte en in 3D wordt gemaakt!

Als alle binnenmuren staan, wordt het oude plafond eruit gezaagd. De oude planken van het plafond zijn erg slecht en op veel plekken rot. Overal dwarrelt stof en de vloer ligt helemaal vol met zaagsel. Nu het plafond eruit is, wordt de constructie van het dak zichtbaar. Deze oude spanten gaan we straks weer terugplaatsen tegen het nieuwe plafond op de bovenverdieping. Het dak rust alleen nog op de oude buitenmuren. Op de vloer staan hoge stempels om het te ondersteunen. En met spanbanden worden de muren nog bij elkaar gehouden. Alles moet nog een tijdje blijven staan, omdat we van binnenuit renoveren. De volgende stap is het nieuwe balkenplafond erin, dat tegelijk de basis is voor de verdiepingsvloer. Alle planken en balken  -met een duivenjager eraan- liggen al klaar en zijn in de fabriek zelfs al een keer wit gespoten. Dat scheelt straks heel veel schilderwerk!