Net voor het zomerreces kon je er niet onderuit. Of je wilde of niet, het was onmogelijk om je eraan te onttrekken: de verhuizing van de Tweede Kamer naar B67, ook wel de Apenrots genoemd.
Iedereen sprak erover. En iedereen was al weken bezig met het inpakken van spullen die mee moeten verhuizen en het weggooien van datgene wat vaak al lange tijd lag te verstoffen in kasten en laden.
Het pand van de Tweede Kamer moet gerenoveerd worden. En niet een klein beetje, maar compleet. Het moet gaan voldoen aan alle veiligheidseisen die we als parlement in diverse wetten voorschrijven. Want laten we eerlijk zijn, aan de buitenkant is het Binnenhof prachtig, maar aan de binnenzijde is het een gribuszooitje. De muizen lopen zomaar voor je voeten. De werkkamers zijn verre van comfortabel. Bij de SP is zelfs het plafond naar beneden gekomen. Wat dat betreft is een opknapbeurt geen luxe. Zoals ik al aangaf, iedereen sprak er over. De een met meer emotie dan de ander. Onze Menno de Bruyne spande daarbij de kroon. In meerdere media optredens gaf hij uiting van zijn verdriet over het afscheid van het Binnenhof. Het ging zelfs zo ver dat er in de NRC een column verscheen met als kop ”Niemand treurt zoals Menno de Bruyne”. Hij heeft er dan ook wel heel lang gewerkt en ook heel veel rondleidingen verzorgd. Ik had niet zo veel moeite met de verhuizing. Toen ik ruim drie jaar geleden binnenkwam bij de fractie en mijn werkplek zag, heb ik wel even geslikt. Moest ik mijn dagen gaan slijten in zo’n aftandse werkomgeving? Na een tijdje wen je er wel aan. Zomers is het er veel te warm en ’s winters veel te koud. Mijn gedachte was: slechter dan het was kan het niet worden.
Aan het begin van het reces ben ik gaan kijken bij de ingang van de ons tijdelijke onderkomen. De Apenrots. Ik zal eerlijk bekennen: toen ik de ‘bladgouden’ overkapping bij de ingang zag, de trieste betonnen omgeving en dat in combinatie met druilerig weer... Toen kreeg ik het wel een beetje benauwd. Ze zeggen dat het vanbinnen ook kaal, koel en kil is.
Maar toen bedacht ik dat in de afgelopen jaren mijn aftandse werkomgeving ruimschoots werd gecompenseerd door de fijne collega’s van de SGP-fractie. Ik heb er zodoende alle vertrouwen in dat ik ook DV de komende jaren met vreugde de nieuwe werkomgeving binnen zal stappen. Want die fijne, trouwe SGP-collega’s gaan gewoon mee naar de Apenrots.
beeld: Renate Bleijenberg-van Leeuwen
