Tien slaapkamers

Altijd leuk om reacties van mensen te horen bij het zien van onze verbouwing. Er fietst een ouder stel voorbij. Ik loop op dat moment in de voortuin en zie ze al uitgebreid naar onze boerderij kijken. ‘Moet je ‘es kijken, ze hebben er een compleet nieuw dak op gelegd…’, hoor ik de verbaasde man tegen zijn vrouw zeggen. De rest versta ik niet meer, want ze fietsen weer verder. In mezelf moet ik even lachen om deze verbaasdheid, maar realiseer me ook dat er een grote metamorfose heeft plaatsgevonden. Zo lag er drie dagen geleden even helemaal geen dak meer op de boerderij. En dan zit er nu ‘opeens’ een heel nieuw dak op, mét dakpannen!

Na dit weekend vertrek ik met schoonzus en de kinderen naar de camping om een midweekje te kamperen. Jan heeft uiteraard geen tijd voor vakantie, want in de boerderij moet worden doorgewerkt. Als wij vrijdag weer terugkomen, weten we niet wat we zien: in het voorhuis is er op de bovenverdieping zoveel gebeurd! De dakramen liggen erin. Er staan muren en kozijnen, er is een overloop en er is een begin gemaakt met de badkamer. Hoe leuk het kamperen ook was, de jongens hadden thuis toch wel gemist; de jongste zat gelijk alweer met papa op de shovel.

Ook op onze bovenverdieping gaat het werk hard door: de dakramen worden geplaatst. Over de indeling van deze grote bovenverdieping hebben we al nagedacht. Samen hebben we tekeningen gemaakt. Wat wij allebei erg mooi vinden, is een grote vide in de hal. Dan gaat er wel gelijk veel ruimte af van de bovenverdieping, maar we houden alsnog genoeg ruimte over voor tien (slaap)kamers.

De reacties zijn ook weer erg leuk als we vertellen dat er boven tien slaapkamers worden gemaakt. Want ja, wat ga je doen met zo veel slaapkamers?! Voor ons gezin nu hebben we er al vijf nodig: een ouderkamer en vier kinderkamers. En nog een leuk nieuwtje: in het nieuwe jaar richten we nog een kamertje in voor ons vijfde kindje dat op komst is – als alles goed mag blijven gaan. Zo zijn er dan al zes kamers gevuld en die vier overige kamers zullen vast snel een bestemming krijgen, denk ik zo. Van zo veel ruimte kan ik nu in die overvolle caravans alleen maar drómen!

Onder het nieuwe dak wordt een nieuwe dakgoot met een mooie houten lijst geplaatst. De dakgoot van het oude voorhuis zat een stuk lager dan de dakgoot van de stal. Nu is het een dakgoot op dezelfde hoogte. Hierdoor lijkt de boerderij enorm lang. Een leuk contrast is dit ook met de oude buitenmuren die er nog omheen staan. Zo stap voor stap vervangen we alles en met deze details zie ik ons droomhuis steeds meer vorm krijgen.

Er ligt al een tijdje buiten een stapel houten wanden, die ik nog geen naam kan geven. Als de heftruck bij ons naar binnen gereden wordt en die alle houten wanden een voor eeb naar boven hijst, zie ik onze tekening in 3D beeld voor me. Dit zijn dus de wanden voor de slaapkamers. Met de kinderen ben ik boven en ze kiezen zelf uit bij welk dakraam ze straks willen gaan slapen. De wanden worden geplaatst en er ontstaat in het midden een overloop. Op de overloop komt geen plafond en dus blijft het helemaal open naar de punt.

Op de wanden worden de oude spanten teruggeplaatst die uit de stal komen. Deze zijn eerst netjes opgeschuurd en steken nu prachtig af tegen het nieuwe stucwerk. Jan plaatst ook de binnendeurkozijnen en met houten balken en platen worden de kamers verder dicht gemaakt. Hierdoor ontstaat een lange overloop met aan beide kanten drie deurkozijnen; het lijkt net een hotel met zoveel kamers.

Vanaf onze slaapkamer aan de achterkant kijk je zo over de overloop naar de vide. Ook daar is een grote, oude spant tegen het dak geschroefd. Voor de veiligheid heeft Jan een houten hek in elkaar geschroefd dat om de trap heen staat. Zo is het idee er al van een hekje bovenaan de trap en de ruimtelijkheid die deze vide geeft. In gedachten zie ik hier ons mooie traphekje al staan, maar zover zijn we nog niet. Eerst moet het elektrawerk aangelegd worden, voordat de wanden dichtgemaakt kunnen worden.

Van tevoren hebben we gelukkig al een beetje nagedacht over de inrichting van de kamers straks, en zo zijn we er al snel uit waar alle stopcontacten moeten komen. Als de elektrapijpen op hun plek zitten, kan ik mezelf ook weer heel nuttig maken: de houten binnenwanden moeten geïsoleerd worden. Gewapend met rolmaat en een mesje ga ik aan de slag. Eerst de breedte opmeten tussen de houten balken, dan de isolatie op maat snijden en het dan tussen de houten balken proppen. Deze isolatie voelt aan als een zachte deken. Het is geen warmte-isolatie, maar geluidsisolatie. En tuurlijk hoor je nog wat door die houten wanden heen, maar met deze isolatie scheelt het toch heel wat. Wel zo fijn als de kinderen daar straks gaan slapen. Na het isoleren worden de wanden dichtgemaakt met houten platen. Daar overheen worden gipsplaten geschroefd. Zo heerlijk om precies te weten hoe ons huis helemaal wordt opgebouwd!