Ze worden geraakt door de schoonheid van Gods schepping. Niet alleen in Zuid-Afrika, maar ook in de Eempolder of op de Hilversumse heide. Gregory en Jacobine van den Top willen als natuurfotografen die ervaring met anderen delen. „Dan gaat die niet meer weg. Fotografie is vastleggen wat er geweest is.”
Beiden zijn docent op het Van Lodenstein College in Amersfoort. Hij geeft het vak biologie, zij Engels. Daarnaast zijn Gregory (29) en Jacobine (34) van den Top natuurfotograaf. Afgelopen zomervakantie reisden ze naar Zuid-Afrika, het geboorteland van Gregory. Het echtpaar woont in Eemnes.
Hoe is de belangstelling voor natuurfotografie ontstaan?
Gregory: „Ik heb van jongs af aan de liefde voor de natuur meegekregen. Met mijn ouders ging ik in Zuid-Afrika naar de nationale parken. Na een kort verblijf in Canada emigreerden we in 2000 naar Nederland. Mijn vader fotografeerde hobbymatig en gaf mij voor mijn zestiende verjaardag een camera. Samen gingen we naar bos en hei. Ik ben vervolgens biologie gaan studeren. De kennis die ik opdeed, komt erg van pas bij de natuurfotografie.”
Jacobine: „Van 1994 tot 2003 heb ik in Canada gewoond. Daar gingen we vaak de natuur in, naar de
foothills (heuvels, MdH) of de bergen. Ik fotografeerde wel wat, maar had geen bijzondere camera. Toen ik –terug in Nederland– Greg leerde kennen, ging ik met hem mee. Op den duur begon ik het ook leuk te vinden om wat je ziet vast te leggen en te delen met anderen. Ik heb een goede leerschool bij Gregory, die tien jaar meer ervaring heeft. Met een professionele camera moet je leren omgaan.”
Wat kenmerkt jullie foto’s?
Gregory: „Ik begon met landschappen en macrofotografie: vlinders, libelles, ook bloemen. Nu fotografeer ik vooral zoogdieren, vogels en reptielen. In een realistische stijl, waarheidsgetrouw. De foto moet iets vertellen over wie het individuele dier is en waar het leeft.”
Jacobine: „Ik wil graag dat een dier sprekend op de foto staat. Vorig jaar in Zuid-Afrika zagen we een jonge mannetjesleeuw bij een kill, een gedood dier. De leeuw had genoeg gegeten en had zich gewassen. Je ziet op de foto zijn natte vacht, het licht is heel mooi. Het dier kijkt naar andere, etende leeuwen, buiten beeld. Er zit een heel verhaal achter.”
Gregory: „De omgeving is het kader voor onze foto’s: de vegetatie, de planten en struiken. Of het licht. Het dier moet daaruit naar voren komen.”
Van den Top laat op zijn telefoon een foto zien van een kudde olifanten onder een sterrenhemel. „Dit is waar die dieren leven. Ze hebben geen moeite met het donker. Ze kijken altijd naar de sterren.”
Wat motiveert jullie? Gregory: „Veel mensen komen niet in de natuur, of weten niet wat ze er doen. Ze kijken wel, maar niet goed. Dat is ook lastig als je het niet geleerd hebt. Met onze foto’s willen we mensen vertellen: dit kan iedereen zien, maar wil je het ook zien?”
Jacobine: „Het gaat om bewustwording. De schepping is na de zondeval niet meer zo mooi als zij ooit geweest is, maar we hebben toch de opdracht om rentmeester te zijn. Dat kan alleen als je de natuur kent en er liefde voor hebt. Het is winst als je interesse kunt wekken, bijvoorbeeld bij een nichtje of neefje. De natuur in gaan kost niets, maar kan je veel opleveren.”
Lees het hele interview met Gregory en Jacobine van den Top in Terdege (nr. 1, 3 oktober 2023).
beeld: Renate Bleijenberg-van Leeuwen
Lees verder
%20site.jpg?width=575&height=322&crop=0%2C0%2C1864%2C1363&format=jpeg&dpr=1.0&signature=4c65c8e2ecb870187e1e6e5286ad9f7d78181ce0)
_preview.jpg?width=288&height=161&crop=0%2C0%2C1600%2C1067&format=jpeg&dpr=1.0&signature=209f27d61a0a86569f3b56f2ca4f66d87574bd38)
