In Terdege zijn we gestart met een nieuwe rubriek: Jong & Oud. Fotografe Renate Bleijenberg-van Leeuwen maakt aan de hand van een jeugdfoto een portret van een oudere. Dat levert prachtige foto’s op! Dit keer een portret van Gerdien van Olst (20) en haar opa Andries Kaptijn (95) uit Urk.
„Mijn opa is mijn enige grootouder die ik ken. Mijn twee oma’s waren zelfs al overleden voordat mijn ouders getrouwd zijn. Aan de ene kant weet ik daardoor niet wat ik mis. Aan de andere kant vind ik het soms best moeilijk om te zien hoe mijn vriendinnen gezellig samen met hun oma’s koekjes bakken of lekker door hen worden verwend. Ik vind het ook verdrietig dat mijn oma’s ons nooit hebben zien opgroeien. Gelukkig kwam mijn opa heel vaak bij ons gezin over de vloer. Hij schilde dan de aardappels of deed andere klusjes. Ik denk dat hij het ook fijn vond om te komen, dan zat hij zelf niet alleen. Nu kan mijn opa minder makkelijk naar ons toe komen. We halen hem nog steeds elke vrijdag- en zaterdagavond op met de auto. Dan komt hij koffie drinken en spelletjes doen. Ook op feestdagen is hij vaak bij ons. Zelf ga ik één of twee keer per week bij hem langs. Hij kan goed vertellen en ik luister graag naar zijn verhalen.”
GEZIN
„Ik ben de tweede van vier zussen. Mijn oudste zus is een jaar ouder dan ik en mijn jongste zusje is drie jaar jonger. Wij trokken zeker op de basisschool veel met elkaar op. Ik heb groep 4 overgeslagen, daardoor heb ik vijf jaar bij mijn oudste zus in de klas gezeten. Natuurlijk hadden we wel allebei onze eigen vriendinnetjes, maar we speelden ook veel samen. We deden bijvoorbeeld vadertje en moedertje. Mijn oudere zus wilde absoluut geen vader zijn. Dus dat was ik dan maar. Mijn twee jongste zusjes waren dan de kinderen.
Een aantal jaar geleden bedachten we dat we ook wel een gezamenlijke kledingkast konden hebben. In die kast zou iedereen een paar kledingstukken leggen die iemand anders ook mocht dragen. Daar kwamen we snel van terug. Want óf het was zo’n lelijk kledingstuk dat niemand het aan wilde, of de eigenaar wilde het zelf graag dragen.”
OPLEIDING
„Na de havo ben ik de opleiding sociaal pedagogische hulpverlening gaan doen. Na twee jaar liep ik vast. Ik kende mezelf nog niet. Vervolgens heb ik de mbo-opleiding medewerker maatschappelijke zorg gedaan. Nu ben ik werkzaam in de gehandicaptenzorg. Ik geniet van het zorgen voor mensen die dat zelf niet kunnen. Mijn vroegere biologieleraar zei: „Dit past precies bij je.” Meer mensen zeiden dat achteraf tegen me. Blijkbaar hadden anderen het al door, maar zag ik zelf in eerste instantie niet dat deze baan me op het lijf geschreven zou zijn.”
TOEKOMSTDROOM
„Het verste waar ik ooit geweest ben, is Parijs. Ik zou graag meer van de wereld willen ontdekken. IJsland of Venezuela lijken me bijvoorbeeld prachtige landen.”
_preview.jpg?width=288&height=161&crop=0%2C0%2C1600%2C1067&format=jpeg&dpr=1.0&signature=dbcef405bc6bb27a211fefdebe88563353ce30aa)
%20site.jpg?width=288&height=161&crop=0%2C0%2C3892%2C2421&format=jpeg&dpr=1.0&signature=23a027987058d8e3e7e8f842fef1abc438f757ff)
