Majo van der Woude geeft les in borduren

„Voor mij is het heel lang geleden dat ik geborduurd heb”, vertelt Thirza, een van de deelnemers aan de workshop. Samen met nog zes cursisten zit ze rond een houten tafel, ergens in een voormalig NS-gebouw in Utrecht. Net als diverse andere creatievelingen huurt Majo van der Woude van Tree of Needlework een klein gedeelte van het enorme pand. „Vroeger was borduren iets wat móést, tijdens de handwerklessen op school”, gaat Thirza verder. „Nu vind ik het leuk, maar ik kom er zelf niet makkelijk toe om iets creatiefs te gaan doen. Ik verzamel allerlei ideeën op Pinterest, maar daar blijft bij.” Herkenbaar. En een goede reden om aan te schuiven bij de workshop. De cursisten zijn vrouwen van pakweg tussen de dertig en de vijfenzestig jaar. Lieneke en Rianne, op de hoek van de tafel, vertellen aardig wat borduurervaring te hebben, maar tot nu toe vooral in kruissteek te hebben gewerkt. „Tot ik op de Handwerkbeurs het vrij borduren ontdekte”, vertelt Lieneke. Ze vond het zo leuk, dat ze er deze zaterdagmiddag een drie uur durende treinreis vanuit Friesland voor over had om er meer over te leren. ## Stoffig imago Nederland heeft een echte ”kruisstreektraditie”, vertelt Majo. „Als je mensen hoort zeggen dat ze borduren, bedoelen ze vaak dat ze borduren in kruissteek. Dat het op veel meer manieren kan, is de laatste jaren steeds bekender geworden, onder meer door sociale media. Bij vrij borduren maak je gebruik van verschillende steken. Er bestaan er talloze, maar uiteindelijk gaan ze allemaal terug op een aantal basissteken, legt Majo uit. Zoals de steelsteek, de satijnsteek en de kettingsteek. Anders dan bij de kruissteek werk je bij vrij borduren niet met een telpatroon en op aftelbare stof, maar op allerlei stoffen. Doordat deze manier van werken meer in de spotlights is komen te staan, is borduren wat hipper geworden, merkt Majo. De kruissteek heeft nu eenmaal een wat stoffig imago. Toch is borduren in kruissteek zeker niet passé, zegt ze. „Het wordt nog volop gedaan, ook door jonge mensen. En er zijn heel vlotte kant-en-klaarpakketjes voor borduren in kruissteek te koop, bijvoorbeeld bij Studio Koekoek.” ## Spijkerrokje Eerder werkte Majo als marketing- en uitgeefmanager bij diverse uitgeverijen. Borduren was altijd haar hobby, al sinds haar tienertijd. „Toen ik in 1990 een burn-out kreeg, heeft deze hobby me erg geholpen. Daarna dacht ik erover na om van borduren mijn werk te maken, maar tegelijk was ik daar huiverig voor. Zou ik dan zelf nog rust en ontspanning vinden?” Tijdens een textielreis naar Engeland hakte ze de knoop door en nu is ze dus borduurprofessional, zoals ze het zelf noemt. [Ze geeft borduurlessen, maakt eigen werk en doet allerlei dingen in samenwerking met musea.](https://www.digibron.nl/viewer/collectie/Digibron/offset/1/zoekwoord/borduren+EN+Annemieke+/id/tag:RD.nl,20170112:newsml_f8edc3eaf1366f884210845d75cd0127) Zo heeft ze medewerkers van de Ambachtenwerkplaats van het Openluchtmuseum opgeleid, zodat zij daar borduurworkshops kunnen geven. Ook is ze betrokken bij grote textielprojecten, zoals Draden van ons Nederlandse slavernijverleden (dvons.nl). Majo laat de achterkant van een spijkerjasje zien. In vrolijke kleuren zijn er vlinders en bloemen op geborduurd. „Dit is mijn eerste borduurwerk – vijftig jaar geleden gemaakt. Alles is geborduurd met één steek, de steelsteek. Zo zie je dat je met één steekje al iets moois kunt maken. Ik ben erg van het textiel en van het voelen… dus geef ’m maar door.” De spijkerstof gaat de kring rond. Er volgen nog meer voorbeelden, die een indruk geven van wat je met vrij borduren allemaal kunt. Een zwarte lap met een folkloristisch motief, geborduurd met handgeverfde wol. Een spijkerrokje, versierd met kleurige bloemen en bladeren. Het patroontje hiervoor vond Majo op verpakkingsmateriaal. Ze trok het over en vulde de vormen in met borduursteekjes. Ze wijst een van de bloemen op het rokje aan. „Bij vrij borduren kun je met verschillende materialen door elkaar werken: wol, borduurgaren. Ook kun je meerdere laagjes over elkaar heen aanbrengen, dat geeft diepte, zoals je hier ziet.” :::photo_gallery 1::: Achter haar staat een beschilderd canvasdoek. Ze tilt het op. „Dit vond ik vanmorgen. Er worden hier nog weleens dingen ”te geef” neergezet. Ik ben van plan om erop te gaan borduren. Dat kan nog een hele tijd duren, hoor. Of ik doe het uiteindelijk niet, dan geef ik ’m weer weg. Maar borduren kan dus ook hierop. Zelfs op hout, als je er eerst gaatjes in boort.” [De mogelijkheden zijn eindeloos, dat is wel duidelijk.](https://www.digibron.nl/viewer/collectie/Digibron/offset/3/zoekwoord/borduren+EN+Annemieke+/id/tag:RD.nl,20130406:newsml_71a38735e9aa963d47e48c691863d56c) ## Kettingsteek „Hebben jullie al een idee wat je wilt gaan maken?” zegt Majo dan. Een van de deelneemsters kijkt verschrikt op. Nee, Majo blijkt geen kant-en-klare pakketjes te hebben neergelegd, zodat iedereen met min of meer hetzelfde werkje aan de slag kan. Want elke cursist is anders en wil iets anders leren, zegt ze. Er komt een grote stapel boeken op tafel. Allemaal in het Engels, want Nederlandse borduurboeken zijn er volgens Majo niet zo veel. Dan is het kijken, zoeken en bladeren om een geschikt patroon te vinden. Een distel in het boek ”Simply stitched” springt er voor mij uit. Hij is geborduurd met wol en garen, wat een speels effect geeft. Nu nog een stofje kiezen, het patroon overtrekken en aan de slag. De paarsrode bloem moet geborduurd worden met de knoopjessteek, voor de blaadjes gebruik je de kettingsteek. Hoe je die laatste maakt? Majo doet ’m voor. En nog een keer. Het is even oefenen, maar dan lukt-ie. „Borduur eerst de contouren”, raadt ze aan „en ga daarna het vlak invullen.” Cursist Suzanne heeft een bloemenpatroon gekozen. „Dit doet iets met m’n hoofd…”, verzucht ze, terwijl ze de draad door de stof laat glijden. En inderdaad. Al bordurend lijkt er een rust over je te komen, je ademhaling wordt langzamer… „Borduren vertraagt”, zegt Majo op een later moment. „Het kan je helpen om balans in je drukke leven te creëren.” Zelf vindt ze rust in de verschillende aspecten van het borduren: het uitdenken van nieuwe ideeën, het laten stromen van haar creativiteit. „Het is ook fijn om met je handen te werken, in plaats van dat je gaat scrollen op je telefoon. En als mijn hoofd vol zit, pak ik een borduurtje om het leeg te maken.” ## Masterclass Met de kettingsteek borduur ik de steel en de bladcontouren. Dan is de workshoptijd alweer om. Gelukkig mag er genoeg garen mee om de distel thuis af te borduren. Als hij een paar dagen later in volle bloei op de stof staat, vergelijk ik hem met de distel uit het boek, die ik op de foto heb gezet. De blaadjes daarvan zien er toch echt wel anders uit dan de mijne. „Je ziet bij iedereen z’n eigen hand in het borduurwerk”, zegt Majo, wanneer ik haar op een later moment bel. „Er is geen goed of fout, bij iedereen ziet het er net weer iets anders uit. En als je een vlak invult met de kettingsteek, kan dat op verschillende manieren. Ik heb pas een masterclass gegeven over deze steek.” Tjonge. Een masterclass over slechts één steek! Er valt nog genoeg te leren. :::kader 1::: :::kader 2::: :::kader 3:::

Majo van der Woude geeft les in borduren

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege
op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Majo van der Woude geeft les in borduren

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Impressie van Terdege
op Instagram