Liefde tussen de zeedieren

De vergulde kreeft op hun salontafel valt op in hun verder zo strakke woning. Andrea kon de verleiding niet weerstaan om hem te kopen toen ze hem in een winkel tegenkwam, vertelt ze.

Ze is zestien als ze voor het eerst een bijbaantje krijgt bij Crusta Oceans , een Urker groothandel in vis en zeevruchten. Ook als ze vervolgens een opleiding tot helpende zorg en welzijn begint, houdt ze haar baantje aan. Dat blijkt een gouden greep. Want als corona uitbreekt en het niet zo goed gaat met haar studie, neemt ze een tussenjaar. En wat kun je beter doen in zo’n jaar dan geld verdienen?

Andrea, lachend: „Dat tussenjaar duurt inmiddels iets langer. Sinds tweeënhalf jaar heb ik een vast contract.”Fabian: „Dat komt door mij, natuurlijk.”

Fabian werkt al jaren voor het bedrijf van zijn ouders en ziet Andrea als middelbare scholier binnenkomen. Toch duurt het even voordat er een relatie ontstaat tussen de twee. Andrea: „In het begin waren we alleen vrienden. Al probeerden mijn schoonouders ons weleens te koppelen. Ik kan me herinneren dat ze aan een tafel vol collega’s vroegen of ik niks in hem zag. Maar dat durfde ik niet toe te geven.” Fabian, verontwaardigd: „Ik wel. Ik zei meteen ja. Maar zij ontkende dat ze iets voor me voelde.”

:::photo_gallery 1:::

Nachtwerk Ze hebben het beiden prima naar hun zin bij het kreeftenbedrijf. Wat ze er precies doen? Fabian: „Ik werk als bedrijfsleider in de grote hal, waar de bassins kreeften en krabben staan. We hebben krabben uit de Noordzee en kreeften en krabben uit Canada, waaronder de koningskrab. Andrea heeft lang geholpen bij het klaarmaken van deze dieren voor vervoer, maar doet nu vooral schoonmaakwerk.”

De levende dieren worden in de vroege uren van de nacht bezorgd en meteen in waterbassins gezet. Daarna gaan ze in kratten met water richting restaurants en andere groothandels. Fabian: „Hoe eerder de transportbussen naar onze klanten vertrekken, hoe beter, zodat de kreeften door de dag heen verkocht kunnen worden.” Andrea: „Gaat er bijvoorbeeld een rit naar Yerseke, dan moet die al om vier uur ’s nachts klaarstaan voor vertrek.”

:::photo_gallery 2:::

Wat er zo leuk is aan hun baan? Fabian: „Ik kan goed met mijn handen werken en daar is hier ruimte voor.” Andrea knikt. „Ik snap er niets van dat mensen dag in dag uit achter hun laptop willen zitten.”

Lees het hele interview met Andrea en Fabian Tirtodadie in Terdege (nr. 19, 4 juni 2024).

beeld: Renate Bleijenberg-van Leeuwen

Liefde tussen de zeedieren

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege
op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Liefde tussen de zeedieren

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Impressie van Terdege
op Instagram