Het witte huis heeft luiken, rood. Het torentje is smal en hoog, zacht licht valt op het pleister. Wat metselwerk, als fraaie boog, bekroont de kleine vensters. Een windvaan op de torenspits. Stil flonkert daar een gouden schip.
Vanaf de drukke Stadsring van Amersfoort voert de Molenstraat naar de singel. Bij de Bollebruggang, op de plek van een middeleeuwse stadspoort, markeren twee moderne torens de toegang tot de binnenstad.
Aan de Breestraat valt het pand van zendingsorganisatie IZB in het oog. De luiken van het zeventiende-eeuwse pakhuis zijn wijnrood. Twee leilindes kleuren geel. Ze werpen hun schaduw op een gietijzeren bankje. Op de straathoek staat een lantaarn met kopergroene kap.
Gracht
De Kromme Elleboogsteeg, met veel planten langs de muren, leidt naar de gracht. Bij Museum Flehite passeert een jongeman de brug. Zijn fiets rammelt. Voorop, in een krat, een gitaar. Aan de overkant heeft een gids in blauw jack een groepje Vlamingen als gehoor. Een tweetal fotografeert de Langegracht. De Onze Lieve Vrouwetoren verheft zich boven de roodbruine geveltjes.
Het is een lichtgrijze najaarsdag. Er klinkt een carillon. Blad zeilt over de keien. Een moeder met een kind achterop fietst door de Muurhuizen, een straat met panden uit het midden van de zestiende eeuw. Hier bevond zich de eerste stadsmuur van Amersfoort. In het smalle klinkerstraatje staat een zwarte Fiat 500 geparkeerd, voor een rij witte gevels. De voordeur van ’t Oude Wevershuis is een plaatje.
Poppen
In een minibieb ligt de toekomst-roman ”Holland in ‘t jaar 2440” van Betje Wolff (1738-1804). Anno 2023 valt er over de tijden veel te zeggen, maar de Muurhuizen doen er het zwijgen toe. Boven de zeegroene deur van nummer 219, achter het bovenlicht, staan twee stoffen poppen in verlopen bloemetjesjurken. Ze houden de handen voor de ogen.
De Havik was in de vroegste geschiedenis van Amersfoort een binnenhaven, in een luwe bocht van de Eem. Herfstblad drijft op het spiegelende water. In een pand uit 1618 met trapgevel en groen glas-in-lood is een atelier gevestigd. Op een schildersezel rust een doek in een gouden lijst. Het toont een frikandel speciaal in een wit plastic bakje.
Een werkman en -vrouw voorzien de straten van kerstversiering met rode ballen. Dichtregels op een muur: „Luister met gesloten ogen/ hoor de beelden uit vervlogen jaren/ stemmen, eeuwenoud gemurmel.”
Lees het hele artikel in Terdege (nr. 6/7, 12 december 2023).
beeld: Renate Bleijenberg-van Leeuwen
Lees verder
Lees eerdere afleveringen
.jpg?width=144&height=68&crop=0%2C0%2C1800%2C1200&format=jpeg&dpr=1.0&signature=aec2d95c64b73f12cb646a2529b6f96edf8b963e)
