Kroatisch

Goed dat ik Duits spreek; in dit huis had ik het niet geleerd!

´Guten Morgen!', groet ik de buurman. ´Bog!´, groet mijn Kroatische buurman terug. Terwijl ik met twee vuilniszakken, het bio-afval-emmertje en een kartonnen doos balanceer op weg naar de containers op de binnenplaats, gluurt de buurman in z´n brievenbus.

Het is maar goed dat ik inmiddels al Duits spreek, want in dit huis had ik het niet geleerd. Het is waarschijnlijker dat ik hier Kroatisch, Slovenisch of een andere Slavische taal leer. Ik ben namelijk nog geen enkele Duitssprekende buurman of buurvrouw tegengekomen. Gelukkig spreekt mijn half-Kroatische vriendin vloeiend Kroatisch, en helpt zij me af en toe bij de communicatie.

De bel gaat. Ik verwacht niemand, dus spiek voor de zekerheid eerst even door het kijkgaatje om te zien wie er voor de deur staat. De buurvrouw. Met haar kleine dochtertje. Ik doe de deur open. ´Hallo!', groet ik vriendelijk. ´Bog´, zegt de buurvrouw.

´Friend?´, vraagt de forse vrouw, die blijkbaar op de hoogte is van de nationaliteit van mijn vriendin. Tabea is er inderdaad. Ze komt uit de woonkamer en schiet me te hulp. ´Ze vraagt of je stoelen of banken wilt!´

Onder het motto ´Baat het niet, dan schaadt het niet´ lopen we mee naar het appartement ernaast. De rooklucht slaat op onze longen, Tabea hoest een paar keer. Eindelijk snap ik waar de muziek vandaan komt, die met name ´s avonds tot in mijn kamer doordringt. De buurvrouw kletst volop met Tabea en wijst in de woonkamer op twee fauteuils en een grote bank. Achter haar rug schudt Tabea wild haar hoofd. Blijkbaar bevalt het haar niet. Ik moet toegeven dat ik ook weleens mooiere meubels heb gezien dan de pompeuze, grof gebloemde huisraad in deze kamer. Niet dat dat in een jongensappartement veel uitmaakt. Toch zeg ik beleefd in het Duits dat we helaas echt geen plek hebben voor deze pareltjes, en bedank de dame hartelijk voor het aanbod. Tabea vertaalt. Buurvrouw schenkt wat te drinken in, dus gaan we maar even zitten. Ik probeer de dialoog die in rap Kroatisch wordt gevoerd te volgen, maar versta slechts enkele losse woorden. Tegenover me draait een kookprogramma op TV, waar ik meer van kan leren.

Eenmaal thuis download ik Mondly Croatian, een app waarmee ik sindsdien elke dag een paar woordjes leer. Je moet toch wat als je in Oostenrijk woont.

Jos, bekend van het vervolgverhaal Jenthe in Terdege, blogt vanuit Oostenrijk.

beeld: Unsplash