Wat er daarna gebeurt, kun je gerust een kleine schokgolf noemen. Verbijstering staat op meerdere gezichten te lezen, gevolgd door een koor van ongelovige stemmen: „Hoelaaaat?” Langzaam dringt tot Samuel door wat hij teweeggebracht heeft. Hij kijkt een beetje schuldig. „Viertel nach sieben, bedoel je?” vraagt Colin, wiens mooie Hochdeutsch klinkt alsof het rechtstreeks uit een taalcursus komt. Samuel knikt. „Viertel acht is zó onlogisch”, verzucht Valentina. „Je zegt toch ook niet dat je zeven appels en een kwart van acht appels hebt? Dat zijn gewoon zeven-en-een-kwart appels!” De anderen uit Salzburg knikken instemmend, net als Colin uit Duitsland. Maar de Grazers en Karinthiërs –onder wie ik mezelf dus ook reken– laten het daar niet bij zitten en schieten in de verdediging. „Echt niet! We hebben nu een kwart van het achtste uur al gehad!” Het is niet de eerste keer dat deze discussie losbarst, en het zal vast ook niet de laatste keer zijn. De ene helft van de groep noemt de zuidelijke manier van klokkijken absurd, terwijl de andere helft er rotsvast van overtuigd is dat hún logica klopt. Toch maakt het niet uit dat we er nooit uitkomen. Eigenlijk vind ik het juist wel grappig hoe deze discussie elke keer weer een eigen leven gaat leiden. ,,Toen mijn juf op de basisschool klokkijken wilde uitleggen op júllie manier – dus met Viertel acht – heeft mijn moeder zelfs een brief aan haar geschreven. Ze vond dat gewoon niet kunnen!” vertelt Vali. Ik moet toegeven: het heeft bij mij ook even geduurd voordat ik de zuidelijke manier van tijdsaanduiding snapte. Het kostte me zeker twee jaar om eraan te wennen. Maar nu ik het eindelijk door heb, gebruik ik het graag. In Noordwest- en Zuidoost-Duitsland, Oost-België, Luxemburg, West-Oostenrijk en Zuid-Tirol zeggen mensen gewoon „kwart over zeven” om 07.15 uur aan te duiden. Maar in een brede strook daartussen, inclusief Oost-Oostenrijk en Karinthië, gebruikt men de uitdrukking “Viertel acht”. Dat betekent letterlijk dat er een kwartier van het achtste uur is verstreken. Voor ons klinkt dat logisch. Het achtste uur is al begonnen; we hebben daar een kwart van gehad. Het is in elk geval een prima icebreaker bij mensen, die het anders zeggen. Want het eindigt elke keer weer in een discussie. _Jos, bekend van het vervolgverhaal Jenthe in Terdege, blogt vanuit Oostenrijk._