Hij zou niet lang meer leven als gevolg van een ernstige hartafwijking. Wilfred Meuleman (46) uit Elburg ervaart het daarom als een wonder dat hij in 2016 in aanmerking kwam voor een donorhart. “Ik zie het als een van God gekregen levensverlenging. Iedere dag is nu een geschenk.”
Twaalf jaar is hij als er bij hem een hartafwijking wordt geconstateerd. In medische termen: hypertrofische cardiomyopathie, een verdikking van de hartwand aan de binnenkant. De zeldzame kwaal is niet te opereren.
De aandoening heeft, zo weet de jonge Wilfred, naar medische maatstaven tot gevolg dat hij niet oud zal worden. „In de jaren daarvoor ging het nog wel en hobbelde ik mee met de rest.
Maar eenmaal op de middelbare school kon ik niet meer meekomen met de fietsgroep, van mijn woonplaats Wilsum naar de Pieter Zandt in IJsselmuiden. In de brugklas ging ik bij gym
een keer bijna tegen de vlakte en toen is in het ziekenhuis in Zwolle de verdikking in mijn hart vastgesteld.”
Hij krijgt een ernstige boodschap. „Een arts vergeleek mijn hart met een biefstuk die door de jaren heen steeds taaier wordt en waar de rek uiteindelijk helemaal uit verdwijnt.”
%20site.jpg?width=575&height=322&crop=0%2C0%2C3892%2C2421&format=jpeg&dpr=1.0&signature=163e2f1cb60716fbf45a9cffac63c0b7fc499995)
.JPG?width=288&height=161&crop=0%2C0%2C5439%2C3626&format=jpeg&dpr=1.0&signature=0b77c14d34fd81367ca778061ffb0b0e9d8820ed)
