„Ik wilde gewoon boer worden. Punt”

Een waterig zonnetje werpt zijn laatste stralen op de boerderij van de De Jongs. Dan verdringen grijze wolken het licht, als brutale jongens die voor een schuchter meisje schuiven. Arie de Jong kijkt wat triestig naar de eerste regendruppels die op het keukenraam spatten. Hij is net terug van het koeien melken. De dieren staan in de zomer op het land. Met zijn trekker rijdt hij elke morgen en avond naar hen toe, waarna hij zijn veertig dames melkt in een weidewagen. Dat gaat prima, ondanks de nattigheid. Maar voor de dieren is het zompige weiland minder prettig. Joke: „Vandaag zei nog iemand bij de school van onze kleuter Dirk tegen me: „Groeizaam weer, hè?” Maar het is eigenlijk veel te nat.” Arie: „Het duurde dit voorjaar lang voor de koeien de wei in konden. En nu is het er eigenlijk te drassig. Maar om ze naar binnen te doen is ook zo wat.” Joke: „Bij ons zijn de koeien de hele zomer buiten. We hebben de stal helemaal schoongemaakt. Het is dan een heel gebeuren om ze vroegtijdig binnen te halen.” En de laatste regen is nog niet gevallen. Vannacht worden er opnieuw flinke plensbuien verwacht, hebben ze gezien op de weerapp, die ze al weken nauwlettend in de gaten houden. Joke tegen Arie: „Dat wordt door de regen naar de koeien morgenochtend vroeg.” Arie: „Ik heb niet vaak dat het giet tijdens het melken. Gelukkig sta ik zelf droog in de weidewagen.” :::photo_gallery 1::: ## Tweeling Het stel is zo’n zes jaar geleden getrouwd. Beiden komen uit de omgeving van Stolwijk. Arie uit een boerenfamilie, Joke niet. „Maar het boerenleven was niet onbekend voor me. Mijn vader werkte vroeger als hulp op een boerderij.” Toen de twee een relatie kregen, was het feit dat Arie koeien hield geen belangrijk onderwerp van gesprek. Joke: „Ik zei: „Jij vindt dat leuk, dan moet je dat lekker doen. Ik hoefde hem ook niet te helpen: ik denk dat ik tot ons huwelijk nooit een koe gemolken heb.” Arie daarentegen is niet anders gewend dan boerenwerk. „Mijn vader en grootvader waren beiden boer. Toen ik opgroeide, wilde ik niets liever in hun voetsporen treden. Maar onze boerderij is zo klein dat we er nu niet meer van kunnen leven. Daarom werk ik fulltime bij een metaalbedrijf. Joke zorgt overdag voor de koeien en mijn broers komen ook vaak helpen, vooral met trekkerwerk op het land.” Hoewel Joke „niet vanaf dag één stond te trappelen” om Arie te helpen, rolde ze toch langzaam het bedrijf in. „Ik heb een achtergrond als secretaresse. Op een gegeven moment ben ik voor Arie de administratie gaan doen.” Het stel heeft inmiddels drie kinderen: een zoon van vier en een tweeling van twee. Joke werkt een dag in de week buitenshuis, de rest van de tijd is ze thuis. „Is er wat met de koeien, dan moet ik het oplossen. Het scheelt dat ik Arie kan bellen als er wat is, of buren die ook boer zijn.” Ze had nooit gedacht boerin te zullen worden, maar toch bevalt het haar wel. Lachend: „Het heeft gelukkig goed uitgepakt. In onze verkeringstijd dacht ik dat het werk op de boerderij niet zo veel voorstelde. Maar als je dan getrouwd bent en Arie komt niet binnen voor het eten, denk je: ik ga hem toch maar even helpen. We eten pas als het werk voor die dag klaar is. Toen we nog geen kinderen hadden, werd het zomaar negen uur of later. Kan Arie het werk alleen af, dan laat ze het ook met een gerust hart los en blijft ze thuis bij de kinderen. „Maar in de winter melk ik wel. Dan staan de koeien op stal en moet Arie daar met de hand uitmesten. Als hij dan ook nog moet melken, lukt hem nooit om weer om zeven uur ’s morgens op zijn werk te zijn.” Overigens zijn de omstandigheden op de boerderij wel verbeterd sinds Joke er als jonge bruid binnenkwam. Wijzend naar een deur naast de keuken: „Tot een jaar of vier geleden stonden de koeien achter die deur. Daar melkten we ook. In het begin was dat wennen. Lagen we in bed, dan klonk het geluid van koeien die aan hun kettingen trokken of hoorden we hun mest op de stalvloer vallen. Aan de andere kant: moest een koe kalven, dan hoefden we maar door het raampje tussen het woonhuis en de stal te kijken om te zien hoe het ervoor stond. Nou ja, nu hebben we camera’s waarop we dat kunnen zien en kunnen we gewoon in bed blijven liggen. Dus ik denk niet dat ik nog terug wil naar toen.” ## Hooien Hoezeer ze zich inmiddels ook thuis voelt op de boerderij, niet alle aspecten van het boerenleven vindt Joke even mooi. „Mensen willen het leven op een boerderij nog weleens romantiseren. Maar er zitten ook lastige kanten aan.” Zo gaat Aries wekker elke morgen om kwart over drie. Dan springt hij vol goede moed uit bed, kleedt zich aan en vertrekt naar de koeien. „Ik ben algauw tweeënhalf uur bezig met melken en om halfzeven moet ik naar de bouw. Maar ik ben eraan gewend om vroeg op te staan. Het is prachtig om bij helder weer de zon te zien opkomen, of de dauw op de weilanden te zien liggen.” Joke: „Wat ik zelf soms lastig vind, is dat het werk nooit ophoudt en bijna altijd voor andere afspraken gaat. Heb ik iets buiten de deur gepland staan, en er gaat bijvoorbeeld een koe kalven, dan kan mijn afspraak niet doorgaan.” Tegen Arie: „Weet je nog die keer dat jij ging hooien en ik al iets anders had afgesproken? Ik dacht: geen probleem, jij doet jouw ding en ik het mijne. Maar ik had onderschat hoe belangrijk het hooien is. Dat is hier echt een gebeurtenis. Aries broers komen dan helpen en ook de schoonzussen, nichtjes en neefjes komen langs. In korte tijd moet al het hooi op de kar gestoken worden en thuis weer worden gelost in de hooiberg. Het is de bedoeling dat ik dan zorg voor drinken met een snackje erbij. Wist ik veel.” Arie: „Gaan we hooien, dan halen we in een dag tijd zo’n duizend pakken hooi van het land. Dat moet allemaal gedaan zijn voordat de nacht valt, anders komt er vocht in. Maar wanneer we precies gaan hooien is niet te voorspellen, want dat hangt van het weer af.” Joke: „Aan dat onverwachte van het boerenwerk heb ik het meest moeten wennen. Nog steeds kan ik soms balen als een koe staat te kalven terwijl ik eigenlijk ergens heen wil, maar inmiddels heb ik geaccepteerd dat het erbij hoort.” ## Vakantie Doordat ze een boerderij hebben, kunnen Joke en Arie niet op vakantie. Arie: „We gaan af en toe een dagje weg.” Joke: „Of we doen wat rustiger aan en rommelen wat in de tuin. Maar het werk komt elke dag terug: ’s ochtends en ’s avonds moet er gemolken worden. Toch vind ik dat niet erg. Als ik eraan denk wat ik allemaal overhoop moet halen om met kleine kinderen op vakantie te kunnen, blijf ik net zo lief thuis.” Arie: „Mijn ouders gingen ook nooit op vakantie. Ik heb dat niet per se gemist.” Joke: „Al kan al het werk dat hier moet gebeuren me heus weleens aanvliegen. Aan de andere kant: hoe mooi is dit plekje waar we wonen… Daar kan ik van genieten.” Arie: „Zo hebben we gisteren met z’n vijven een rondje gefietst.” Joke, lachend: „Dat was voor ons wel heel bijzonder.” Ook bij ziekte moeten ze toch gewoon doorwerken. De twee halen een herinnering op aan de coronaperiode. Joke: „Ik was toen net zwanger toen we allebei corona kregen. Toch ging Arie elke dag melken, waarna hij gelijk weer in bed dook.” Arie: „Gelukkig ben ik niet vaak ziek. Het melken kun je namelijk maar moeilijk overdragen aan anderen.” Joke: „Als boer ken je je koeien het beste. Je weet zelf welke koe bijvoorbeeld iets met haar uier heeft en niet gemolken hoeft te worden.” Maar als ze écht willen, zouden ze er best een dagje of zelfs een week tussenuit kunnen. Arie: „Er zijn boeren die dat doen. Zij huren een boerenhulp. Of ze hebben oudere kinderen die hun werk kunnen overnemen.” Joke, lachend: „Dus het is nog even wachten tot Dirk oud genoeg is.” ## Klein ventje Aries passie voor de boerderij is besmettelijk. Niet alleen heeft hij zijn vrouw Joke inmiddels aangestoken, ook hun kinderen krijgen met de paplepel ingegoten hoe mooi het boerenwerk is. Hij laat trots een paar filmpjes zien van het kroost. Op een ervan zit de tweeling achter op de trekker, op weg naar het weiland. Op een andere schept kleuter Dirk mest in een kruiwagen. Arie: „Ik hielp als klein ventje ook mijn vader en vertelde dan tegen de buren: „Ik ga boer worden.” Nu hoor ik Dirk hetzelfde zeggen. Hij wilde voor zijn verjaardag een eigen schepje en kruiwagentje, zodat hij mij kan helpen in de stal.” De toekomst is voor boeren echter onzeker. Joke: „Bijna alle jonge boeren hebben er nog een andere baan bij.” Arie: „Anders kunnen ze het niet rondbreien. Mijn vader kon nog van de boerderij leven. Hij had behalve de koeien een koppel varkens en maakte zelf kaas.” Joke: „Maar nu is alles duurder geworden voor boeren.” Graag zou Arie fulltime op de boerderij werken, vertelt hij. Joke: „Hij zegt altijd dat hij het liefst hele dagen zou melken.” Maar dat is op dit moment geen reëel scenario. „Dan hebben we er iets anders bij nodig. Een landwinkel bijvoorbeeld, of de verkoop van zelfgemaakt ijs. Maar zoiets moet groeien en vraagt ook een behoorlijke investering.” Of Dirk in de toekomst, net als zijn vader, boer zou kunnen worden? Arie: „Als later blijkt dat hij dat nog steeds wil, zou ik hem adviseren daar eerst goed over na te denken. Het boerenwerk is hard aanpoten. Dat moet je willen, anders moet je er niet aan beginnen.” Joke: „We zijn altijd bezig met de dieren, of met het bijhouden van het erf en het werk wat op het land moet gebeuren..” Arie: „Toch heb ik geen spijt van mijn keuze om de boerderij van mijn vader voort te zetten. Ik wilde gewoon graag boer worden, punt. Ik vind het ook niet erg om na een dag werken in de bouw nog bezig te zijn op de boerderij: lekker mijn hoofd leegmaken tussen de koeien.”

„Ik wilde gewoon boer worden. Punt”

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege
op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

„Ik wilde gewoon boer worden. Punt”

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Impressie van Terdege
op Instagram