Ik check niet in!

De ellende begon met een bericht in mijn mailbox. „Er staat een ziekenhuisafspraak voor u klaar.” Nu was het euvel niet dat ik in het ziekenhuis werd verwacht noch dat ik met ”u” werd aangesproken. De ellende was dat ik dit nieuws voorheen kreeg van de postbode, gebracht in een keurige envelop.

Voor de afspraakdetails moet ik even inloggen op de website. Met DigiD. Onder MijnZiekenhuis mag ik het tabblad ”Afspraken” openen, waar een document klaarstaat. Klinkt als een fluitje van een cent. Veertien (!) handelingen later heb ik het bestand inderdaad voor mijn neus. Of ik voorafgaand aan de afspraak bloed wil laten prikken. Natuurlijk. Ik wip wel even langs. Maar als ik verder lees, loopt een rilling over mijn rug. Vooraf een afspraak maken is verplicht. Nieuwe website. DigiD app openen. Code intikken. Koppelcode nodig. Koppelcode invullen op laptop scherm. QR-code scannen. Ingelogd! Locatie kiezen. Maandag. Geen tijdvak beschikbaar. Dinsdag? Nee. Woensdag? Ja. Nog een paar knopjes. Oké. Ja. Akkoord. Verplicht gegevens bijwerken. Afspraak bevestigen. Bevestigingsmail uit spambox vissen. Even nasputteren nog. En door! Nu kan er niets meer fout gaan. Een paar dagen later negeer ik de mail ”U kunt nu online inchecken voor uw afspraak”. Een ziekenhuis is immers geen hotel of vliegtuig, ik ben patiënt, geen klant. De volgende dag steven ik in volle vaart op de balie af, vastbesloten te laten merken dat een mens niet incheckt in een ziekenhuis. Maar er is geen receptioniste die een glimlach opzet. Er is alleen een briefje: „Let op: aanmelden verplicht. Ga naar de aanmeldzuil bij de hoofdingang.” Kwaad wend ik het steven, terug naar waar ik vandaan kwam. Het systeem wint van een bokkig individu als ik. De gastvrouw bij de aanmeldzuil begroet mij vriendelijk. „Aan uw manier van lopen kan ik zien dat u bent teruggestuurd.” „Door een post-it”, grom ik, inmiddels niet eens meer zo onvriendelijk. Het is tenslotte best prettig om contact te hebben met een mens.

Arien van Ginkel is vader van drie kinderen, onder wie een tweeling, en werkzaam als mediastrateeg.

beeld: Renate Bleienberg-van Leeuwen