%20site.jpg?width=575&height=322&crop=0%2C0%2C1998%2C1431&format=jpeg&dpr=1.0&signature=ef82e4c677055e238990ff26b184d776f8d81180)
Het was een beste klus, maar nu is zijn kasteel toch bijna af. De jaren die hem resten kan Gregorius Halman vanuit een mantelzorgwoning zijn levenswerk bewonderen. „Ik ben een groot liefhebber van de surrealisten en voel me een soort stiefbroer van Salvador Dali.”
Omringend groen onttrekt Olt Stoutenburght grotendeels aan het gezicht. Zwarte wolken ontladen zich boven het geboomte en het kasteel aan de rand van Blesdijke. Gelukkig is de zware toegangsdeur open. In de middeleeuws ogende ontvangstruimte verspreidt de houtkachel een behaaglijke warmte. Ervoor staan twee statige stoelen met uitgesneden leeuwenkoppen.
Kasteelheer Gregorius Halman is nergens te bekennen. Een telefoontje verschaft helderheid. „Hij is nog even bezig”, laat echtgenote Annet weten. Luttele minuten later stapt de burchtbouwer binnen, gekleed in rode broek, blauw shirt en kakikleurig jasje; op het hoofd de onafscheidelijke zwartvilten hoed. „Ach, jongen, bint-ie er al?”, verontschuldigt hij zich. „Ik was nog even druk met Joris, onze jongste zoon. Die heeft onze boerderij gekocht. Wij gaan hierachter wonen in zo’n mantelzorgwoning. Ik ben inmiddels 76.”
_preview.jpg?width=288&crop=0%2C0%2C1067%2C1600&format=jpeg&dpr=1.0&signature=fa1617bd18597ae7e368b5af8b7cee19e022c29f)
_preview.jpg?width=288&crop=0%2C0%2C1067%2C1600&format=jpeg&dpr=1.0&signature=3ae5a5852381661bb78bada43149e68cecc6928a)
Het is of vijftien jaar met een handgebaar worden weggewist. In 2009 zaten we hier ook, nadat hij van grote hoogte was afgedaald langs een houten trap. Toen was hij een van de torens aan het metselen. Het gesprek kon pas beginnen nadat de speciekuip leeg was. Nu heeft hij meer tijd, al is het karwei nog niet geklaard. „Ik ben met de klokkenstoel bezig. Daarna moet de vlaggenmast er nog aan, om het plaatje compleet te maken.”
Compositie
Niet alleen de woonboerderij, ook Kostuumhuis Kalf in Zwolle deed hij over aan zoon Joris. Tal van jaren verhuurde hij er historische kleding en bijbehorende attributen, uiteenlopend van klassieke toga’s tot ridderpakken, harnassen, schilden en lansen. Wat hij niet had, liet hij maken. Sinds de overdracht is hij slechts zijdelings bij de zaak betrokken. „Het is een heel andere wereld geworden. Ik ben een digibeet, en de markt voor historische kleding is ingestort, net als die voor antiek. Joris zit in de mascottes: Loekie de Leeuw, Michelin, dat soort uitdossingen. Daar is vandaag veel belangstelling voor.”
_preview.jpg?width=288&crop=0%2C0%2C1067%2C1600&format=jpeg&dpr=1.0&signature=268c3053c95f77fde339b9e4074f888ea28ffd45)
_preview.jpg?width=288&crop=0%2C0%2C1067%2C1600&format=jpeg&dpr=1.0&signature=4b58a261179dd61c3434850eebafc8da1dc5ea15)
Zelf kan hij nu al zijn tijd en energie steken in de voltooiing van Olt Stoutenburght. Het idee om op het terrein naast zijn boerderij een kasteel te bouwen, zat tientallen jaren geleden al in zijn hoofd. Als negentienjarige jongen trok hij in een autootje langs de Rijn om kastelen en ruïnes te bezoeken. „Die gingen me steeds meer interesseren. Je gaat erover lezen, op een gegeven moment wil je zelf zoiets bouwen.”
Lees het hele interview met Gregorius Halman in Terdege (nr. 23, 30 juli 2024). Een los nummer is te bestellen in onze webshop.
beeld: Renate Bleijenberg-van Leeuwen
Lees verder
Lees eerdere afleveringen
-95604.png?width=144&height=68&crop=0%2C0%2C4000%2C3000&format=jpeg&dpr=1.0&signature=a6d8aec6ee5ea040498df9a6c0b388d8eafa5437)
%20site.jpg){kind=link}
_preview.jpg){kind=link}
_preview.jpg){kind=link}
_preview.jpg){kind=link}
_preview.jpg){kind=link}