Evangelist Jan Geerts: Ik ben het verschil in leefomgeving gaan relativeren

De Hoef is in Alkmaar een begrip. De naoorlogse wijk biedt onderdak aan een kleine 7000 inwoners van de kaasstad. Aan de Willem Buytewechstraat ligt inloophuis Bij de Bron, dat in 2013 de deuren opende. Het voormalige kantoorpand verving de kerk aan ’t Wuiver en het inloophuis in de binnenstad.

Spin in het web van alle activiteiten in en vanuit deze evangelisatiestek van de Gereformeerde Gemeenten is Jan Geerts (49). De inwoner van Veenendaal, die jarenlang de kost verdiende met de verkoop van kachels, werd in 2014 benoemd tot parttimecoördinator, onder evangelist Gerrit Baan. Drie jaar geleden volgde hij die op. „In 1993 maakte de Heere me al duidelijk dat ik ooit in Zijn Koninkrijk zou mogen werken, maar het was een weg van lang wachten, met vallen en opstaan.”

Had u toen al de behoefte om buitenkerkelijken bekend te maken met het Evangelie?

„Er was liefde tot de Heere gekomen en Hij liet het verlangen groeien om Zijn Woord bekend te maken. Dat het op een evangelisatiepost zou zijn, had ik niet gedacht. Dat kwam een paar maanden voordat ik hier aan de slag kon. Formeel was ik coördinator, maar Gerrit Baan betrok me ook bij het inhoudelijke werk. Daar ben ik hem nog steeds dankbaar voor.”

U woont in Veenendaal; is dat een totaal andere wereld dan Alkmaar?

„Ja en nee. Om met het eerste te beginnen; Veenendaal is nog een christelijke plaats met een grote reformatorische populatie. Hier gaat 2 procent naar iets wat religieus is. Dat kan van alles zijn. De overige 98 procent is niets, zoals dat heet. Dat geeft een andere sfeer. Het vraagt ook om meer uitleg als je met mensen in contact komt. De meeste inwoners van Alkmaar hebben weinig idee bij Bijbelse opvattingen. We proberen in ons doen en laten een onderdeel van de wijk te zijn en zo te leven dat mensen als vanzelf naar onze motieven gaan vragen. Afkeer en openlijke vijandschap kom ik maar zo nu en dan tegen. Wat dat betreft is het verschil met Veenendaal niet zo groot.”

Voorheen deed de post ook dienst als alternatieve gemeente voor een handjevol reformatorische christenen.

„Dat maakte de drempel voor de doelgroep hoog. Bij de Bron is nu meer een christelijk wijkcentrum, waar we van contact via relatie en verbinding naar hechting gaan. Aan dat traject zijn allerlei activiteiten gekoppeld, van taalles en naailes tot het Bijbeluur op zondag. Voor de zeven Alkmaarse leden van de Gereformeerde Gemeenten verzorgen ouderlingen uit Lisse leesdiensten. Vanzelfsprekend zijn ook anderen daar welkom. Er zijn meestal wel enkele belangstellenden, maar een groeiend aantal mensen geeft de voorkeur aan het Bijbeluurtje, verdeeld over twee groepen. Dan zijn we met een man of twintig.”

Hoe geeft u invulling aan het Bijbeluur?

„Ik laat muziek horen, we zingen, bidden met elkaar en lezen samen een gedeelte uit de Bijbel. Dat heb ik goed voorbereid, maar we behandelen het in de vorm van een gesprek. Dat maakt direct duidelijk wat mensen begrijpen van het betreffende Bijbelgedeelte en met welke vragen ze rondlopen.”

Wat is kenmerkend voor het geestelijk klimaat in deze streek?

„De vrijblijvendheid. De bevolking van Noord-Holland laat zich niet graag binden. Dat vraagt om voorzichtigheid in de contacten. Opdringerigheid wordt niet gewaardeerd. Een deel van de mensen die de maaltijd bezoeken, zegt heel eerlijk: „We komen voor het eten, het geestelijk voedsel nemen we op de koop toe.”

Wij stellen ons vriendschappelijk en met aandacht voor iedereen op. Na verloop van tijd zien we mensen uit zichzelf naar het inloophuis komen. Als ze eenmaal binnen zijn, groeit vaak de belangstelling voor de Bijbel.”

Wat heeft het werk in Alkmaar met u gedaan?

„Ik ben het verschil in leefomgeving gaan relativeren en voel me nu overal wel thuis; tegelijk ook niet. Ten diepste zijn alle mensen gelijk, met name geestelijk. Alleen de verpakking verschilt. Daar heb je rekening mee te houden. In een gesprek met reformatorische christenen in Veenendaal is mijn taalgebruik anders dan hier. Dat beleef ik niet als een dubbele houding. We hebben allemaal hetzelfde nodig en de boodschap van het Woord is overal gelijk, maar bij de verwoording ervan dien je rekening te houden met de achtergrond van je hoorders. De leef­wereld van de meeste mensen die hier komen is totaal anders dan de mijne. Het vraagt tijd om hen bij de wezenlijke vragen van het leven te krijgen. De persoonlijke gesprekken thuis, het Bijbeluurtje en de maaltijden zijn daarvoor zeer geschikt.”

Dit is deel 3 in de serie Kerk in de kou. Lees het hele artikel in Terdege (nr. 10, 1 februari 2022).

beeld: Renate Bleijenberg-van Leeuwen