Hun huis is eerst en vooral een plek voor gesprek en ontmoeting. Een warm en sfeervol interieur helpt daarbij, vindt Corinne Kirpestein. Dat blijkt zodra je een voet over de drempel zet. Vooral de bibliotheek, hart van het huis, is een pareltje.
In het stadje Buren word je als liefhebber van historische taferelen niet snel teleurgesteld. Hoge herenhuizen omzomen er smalle klinkerstraatjes. Op sommige woningen prijken namen: De Brauwerye, De Vergulde Ster, De Keyserscroon. In die laatste woont al 23 jaar de familie Kirpestein.
„Kom binnen”, verwelkomt de vrouw des huizes, als ze de rode voordeur opent. Van de hal is het rechtdoor, de bibliotheek in.
Dit is het kloppende hart van het huis, waar de familie vaker zit dan in de woonkamer op de eerste verdieping.
Een gebloemde pot dampende thee staat klaar, evenals een schaal met koekjes en een bord met hartige versnaperingen. Op de smalle tafel, met daaromheen beschilderde stoelen van Roosje Hindeloopen, ligt een Bijbel opengeslagen. „We willen letterlijk leven met een open Bijbel.”
De bibliotheek is het bekijken waard. De ossenbloedrood geverfde boekenkasten staan vol oude werken, met daartussen wat nieuwer leesvoer. Dichtbundels, non-fictie over Amerikaanse geschiedenis en encyclopedieën. Maar ook de Arendsoogserie, kinderboeken van W.G. van de Hulst en een plank met de dichtbundels die ze kreeg uit de nalatenschap van Jos van Manen-Pieters.
De verzameling is een liefde die Corinne (51)deelt met haar man John. „Helaas staan de kasten nu vol. Dus als er iets binnenkomt, moet er eerst iets uit.”
De Kirpensteins kochten hun huis in 1999, vlak voordat ze trouwden. Zij kwam uit Ede, hij uit Geldermalsen. Ze besloten iets te zoeken in de buurt van de laatste plaats. „We hadden dit huis te koop zien staan. Mijn man is gaan kijken en belde mij op. „Ik denk dat je dit prachtig vindt”, zei hij. „Het heeft zelfs een AGA Cooker. Het huis is oud, maar we maken er wel iets van.” Toen hebben we er meteen voor getekend.”
Hoewel de woning ruim vier eeuwen geleden werd gebouwd, hebben ze er weinig aan hoeven doen toen ze erin trokken. „In de jaren 70 was het voor het laatst gerestaureerd en zijn de kasten en de trap ossenbloedrood geverfd. Wij hebben dat zo gelaten. Alleen de badkamer is vernieuwd.”
In de bibliotheek hebben ze wel een aantal dingen toegevoegd. Jaren geleden maakte een aantal planken plaats voor een bank. Een speciale bank, op maat gemaakt en met ruimte voor boeken bij de voeten. „Zo zit je als het ware ìn de boeken.” De meest recente verandering is de komst van een haard, om de oplopende energiekosten te drukken. „Alleen weet ik nog niet hoe ik die aan moet krijgen.”
Lees het hele artikel in Terdege (nr. 6/7, 12 december 2023).
beeld: Renate Bleijenberg-van Leeuwen