Ds. W.J.C van Blijderveen: Zonder de gordel van de waarheid ben je gedoemd te s

De invloed van het christendom neemt in de westerse wereld snel af, de boze wint voor het oog terrein. Christenen staan daardoor nog meer dan voorheen in de frontlinie, waar ze alleen met Gods wapenrusting stand kunnen houden. „De vorst van de duisternis zit niet stil.”

In zijn gemeente Woudenberg hield ds. W.J.C van Blijderveen een prekenserie over de geestelijk wapenrusting. Het was zijn vrouw die hem daartoe aanspoorde. „Ze vond het een belangrijk onderwerp, dat bredere aandacht verdient. Terecht. Daarom ben ik er indertijd aan begonnen. De preken vonden weerklank in de gemeente. Ook jongeren reageerden erop.”

Later verzorgde de hersteld hervormde predikant uit Kruiningen een lezing over hetzelfde thema voor de Bond van Hervormde Zondagscholen, waarvan hij hoofdbestuurslid is. Afgelopen jaar dacht hij met zijn belijdeniscatechisanten na over de vraag wat het betekent om als christen in een ontkerstende samenleving te staan. En wat nodig is om staande te blijven. De wens om dat wat hij in de Schrift ontdekte nog breder te delen, bracht hem tot het besluit er een boekje van te maken.

Ervaart u het leven als een strijd?

„Jazeker. Ik begin het boekje met een gedicht van Guido Gezelle, dat me aanspreekt.

„Het leven is geen vrede alhier,
geen wapenstilstand vragen:
het leven is de Kruisbanier
tot in Gods handen dragen”

Dat vraagt strijd, soms zware strijd. De vorst van de duisternis zit niet stil. Op allerlei manieren probeert hij je tot struikelen te brengen, je te beschadigen.”

Door uitwendige of vooral inwendige strijd?

„Beide. Als het om inwendige strijd gaat, denk ik aan twijfel. Daar ben je ook als predikant niet vrij van. Veel mensen denken dat een dominee het altijd weet en heeft, maar dat is een misvatting. Ook ik ken mijn momenten van twijfel aan de waarheid van het Woord. Een aantal jaren geleden had ik dat in de kerstperiode. Dat was heel zwaar. Je preekt over het wonder van de menswording van Christus, dat het Woord vlees is geworden, terwijl je innerlijk worstelt met de vraag: is het wel waar? Zo niet, wat sta ik hier dan te doen?

Een collega adviseerde me om me niet aan de vertwijfeling toe te geven, maar met de Schrift aan de slag te gaan. Het gevolg was dat het Woord me weer greep en mijn hart raakte, door de kracht van de Heilige Geest. Dat verbrak de vertwijfeling, maar het toont wel je kwetsbaarheid. De twijfel staat niet los van geluiden en verhalen die vanuit de samenleving op ons afkomen.”

Beseffen reformatorische christenen dat ze in de frontlinie staan?

„Onvoldoende. We leven in relatieve vrijheid en kunnen onze dingen doen, mede doordat ook wij seculiere mensen zijn geworden, die sterk leven voor het hier en nu. Daardoor missen we vaak de vrijmoedigheid om in alle helderheid te belijden wat het geloof voor ons betekent. Innerlijk, vanwege de hoop die in ons leeft, en voor de wijze waarop we in het leven staan.”

Lees het hele interview met ds. Van Blijderveen in Terdege (nr. 11, 13 februari 2024).