„Zit u met Klaus Schwab in een complot?” Die vraag stellen dorpsgenoten aan Tweede Kamerlid Derk Boswijk (33) als hij boodschappen doet. „Op het schoolplein spreken mensen me er ook op aan”, vertelt Boswijk.
De wanhoop onder boeren wordt voor een deel gevoed door onzin die ze krijgen voorgeschoteld”, zegt de landbouwwoordvoerder van het CDA, als hij terugblikt op de stikstofperikelen in het achterliggende jaar. Zijn gezin bleef niet buiten schot.
De laatste tijd denkt Boswijk best vaak terug aan het moment waarop hij aan de klus begon. Hij belde destijds twintig mensen uit z’n nabije omgeving om zich te laten adviseren: moet ik me wel of niet de landbouwportefeuille op de hals halen? „Achttien zeiden er: „Begin er niet aan. Het is een wespennest. Je doet het nooit goed.” Een jonge boer trok me uiteindelijk over de streep. Hij zei: „Jij moet dit juist gaan doen. We hebben jonge mensen met een frisse blik nodig.” De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het advies van de andere achttien wel wat verstandiger was”, zegt Boswijk met een glimlach.
Waarom is het landbouwdossier een wespennest?
„Het debat is verziekt; het gaat niet over dat waarover het zou moeten gaan. Dit komt enerzijds doordat de overheid de afgelopen dertig jaar geen consistent landbouwbeleid heeft gevoerd. Met als gevolg: veel wanhoop en wantrouwen in de samenleving. Anderzijds zie ik het in de Tweede Kamer mis gaan, zowel op de linker- als de rechterflank. Linkse partijen schrijven de agrarische sector ten onrechte af, zo van: waarom hebben we de boeren überhaupt nodig? De rechterflank bespeelt de onderbuik, voedt wanhoop en wantrouwen, zonder echt perspectief te bieden aan de agrarische sector.
Ik kom boeren tegen −harde werkers, ontzettend integer−, die soms helemaal wanhopig zijn. Ze worden de hele dag door gek gemaakt met debatfilmpjes die uit hun context zijn gehaald, of met uitslagen van stemmingen die kant noch wal raken. Het frustreert me dat dit in de peilingen loont.
Ooit ben ik naar Noordoost-Groningen gereden, omdat een boer me bijna door de telefoon heen trok. Na een rit van tweeënhalf uur had ik een super goed gesprek. Daarin kon ik uitleggen hoe het in Den Haag werkt, hoorde ik de zorgen aan en wist ik veel desinformatie te weerleggen. Maar ja, even later is er dan weer een akkefietje −zoals zo vaak hier− en is diegene weer helemaal over de rooie. Ik kan natuurlijk niet nog een keer naar Noordoost-Groningen rijden, dat is ondoenlijk. Dat maakt me weleens moedeloos. Het is vechten tegen de bierkaai.”
Tweede Kamerlid Derk Boswijk blikt terug op 2022. Lees het hele artikel in Terdege (nr. 6-7, 13 december 2022). Dit winternummer van Terdege is uitverkocht.
beeld: Cees van der Wal
Lees verder
