Het levensbegin en het levenseinde, beide onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Soms zo pijnlijk voelbaar.
Bij ons op de afdeling hebben we vaak te maken met het levenseinde. Soms hebben we ook te maken met het levensbegin. Zo zijn er moeders die ziek worden en zwanger zijn. Het kindje overlijdt soms al in de baarmoeder door het ziek zijn. Of er moet een beslissing genomen worden om het kindje geboren te laten worden om de moeder te kunnen behandelen, met de wetenschap dat het kindje dan geen overlevingskans heeft.
Ik denk terug aan de keer dat er een hoogzwangere moeder was. Samen met haar man en kinderen was ze op wereldreis gegaan, zwanger van haar derde kindje. Door de pijn in haar bekken kwam het gezin terug naar Nederland om hier te gaan bevallen. De pijn in het bekken kwam door de zwangerschap, dacht men. Helaas bleek het zo anders te zijn. Moeder was ziek, ernstig ziek. Er werden onderzoeken ingesteld, er werd gekeken of er nog behandeld kon worden en welke behandeling er ingezet kon gaan worden.
Het kindje werd geboren in het WKZ, een kerngezond kindje uit een ernstig zieke moeder. Een van mijn collega’s, ook net weer papa geworden, zorgde voor deze moeder toen zij weer op de afdeling bij ons lag. Moeder en kind gescheiden, dat voelde voor ons niet goed. Ergens voelden we allemaal aan dat deze moeder waarschijnlijk nooit haar kindje groot zou zien worden.
Met het WKZ werd er gekeken naar de mogelijkheden. Er werden extra medewerkers van het WKZ gevraagd, die met het kindje bij ons op de afdeling konden verblijven zolang moeder dat wilde. Samenwerking op het moment dat het zo nodig is. Een kleine inzet vanuit de zorgverleners, maar zo van belang in deze fase van het leven van moeder en kind. Kleine gebaren die van grote waarde zijn in het leven en ook bij het verder leven met een herinnering die slechts overblijft.
Tijdens de nachtdienst was het stil op de afdeling, totdat er een heel klein baby’tje begon te huilen – een geluid dat normaal gesproken niet hoorbaar is op de volwassenen afdeling. Babygehuil, het begin van het leven, op een afdeling waar mensen komen om te overlijden. Babygehuil bij tranen van een moeder die komt te overlijden.
Kort na de geboorte is de moeder overleden en bleef er een papa over met drie kleine kindjes. Vreugde over de geboorte van een pasgeboren leven overschaduwd door het verdriet van het verlies van een jonge moeder. Het levenseinde en het levensbegin zo nauw met elkaar verbonden en zo dicht bij elkaar.
Het roept veel emoties en vragen op. Een ding is duidelijk: En gedenk aan uw Schepper in de dagen uwer jongelingschap, eer dat de kwade dagen komen. Het levensbegin en het levenseinde, wie zegt hoeveel tijd daartussen zit?
%20Bossenbroek-%20panfluit-%20RenateB%20(24)%20site.jpg?width=288&height=161&crop=0%2C0%2C3261%2C2401&format=jpeg&dpr=1.0&signature=dd75939987c353bb5d3f5d6b5b2da414b38ad660)
